Voor mensen op zoek naar law-and-order zal het Wilderiaanse origineel aantrekkelijker zijn. Per slot van rekening was het Rutte die zich ooit als vriendelijke, nette liberaal afzette tegen pitbull Rita Verdonk. Verhagen probeert vooralsnog de schijn op te houden dat het niet om een rechts, zeer rechts kabinet gaat, maar zijn redenering dat omdat het CDA zit en een middenpartij is, het kabinet dus ook niet rechts kan zijn, is niets meer dan een tautologie.

In zekere zin heeft Verhagen gelijk dat het CDA een middenpartij is, ook al stemde een grote meerderheid van de afgevaardigden voor de deal met rechts en extreem-rechts. Dat politieke midden bevindt zich tegenwoordig alleen een stuk verder naar rechts dan het pakweg tien jaar geleden deed. Dat is niet het gevolg van spontane ontwikkelingen maar voor een belangrijk deel door politieke keuze. Ab Klink bijvoorbeeld is een van de mensen die de lancering van Jan-Peter Balkenende als nieuwe partijleider mogelijk maakte. En Balkenende heeft misschien wel meer dan wie dan ook gedaan om de partij te herdefiniëren als openlijk rechts, geschoeid op een conservatieve ideologie. De zelfopvatting van vooral een oudere generatie CDA-ers, dat hun partij een ‘sociale middenpartij’ is met een christelijke moraal die verplicht om zorg te dragen voor onze medemensen, was altijd al wankel – maar deze is nu ook openlijk vaarwel gezwaaid.
De tragiek van Ab Klink is dat hij niet doorhad hoe ver het proces dat hij zelf mede in gang had gezet ondertussen was gegaan. Verhagen lijkt een stuk beter te beseffen uit welke hoek de wind waait. Als hij nog eens de oude christelijke moraal van stal haalt, dan is het in dienst van een rechts beleid. Op een bijeenkomst van de Sociale Alliantie, een anti-armoede netwerk waar een groot aantal christelijke organisaties aan deel neemt, verdedigde hij in zoveel woorden de bezuinigingen op sociale voorzieningen met een klassiek calvinistisch argument: als de overheid teveel aan armoedebestrijding doet, is er voor de christenen geen gelegenheid voor liefdadigheid meer.

In dezelfde week dat vast kwam te staan dat er geen ontkomen is aan Wilders I speelde zich in de media een affaire af die mooi laat zien hoe rechts zijn agenda oplegt. Sarkozy’s beleid van etnische selectie en uitzetting van Roma had blijkbaar ook Nederlands rechts op ideeën gebracht. De eerste was CDA’er Mirjam Sterk die voorstelde om Roma etnisch te registreren, daarmee handig een voorstel van de PVV concreet makend. Probleem was nog dat maar weinig Nederlanders Roma als een dringend probleem zagen. Volgens hoogleraar Leo Lucassen wonen er zo’n 2.000 Roma in Nederland – de meeste andere Nederlanders zullen dus nauwelijks iets met ze te maken hebben. Het Franse voorbeeld liet al zien dat dit geen probleem hoeft te zijn: op zo’n 60 miljoen Franse hoogstens 15.000 Roma.
Waar het om gaat is de ‘probleemgroep’ duidelijk zichtbaar maken en de dreiging die ze belichamen goed in de markt zetten. Sarkozy kondigde daarvoor een ‘nationale oorlog’ aan. In Nederland kwam een relletje om een Utrechts Roma gezin goed van pas. De familie was uit huis geplaatst en kreeg als vervangend onderdak een sloopwoning toegewezen. De woning is in afwachting van de sloop aangewezen als anti-kraak en bood eerder een thuis aan studenten. Toen De Telegraaf er achter kwam dat er Roma woonden werd het huis meteen een ‘kapitale villa’. De lokale VVD vond het natuurlijk ook schandalig en verklaarde geschokt te zijn dat het Roma gezin er zo snel terecht kon terwijl ‘normale’ mensen jaren op een woning moeten wachten. De suggestie dat Utrecht gratis villa’s weggeeft aan ‘niet-normale’ mensen werd zorgvuldig in stand gehouden. Vervolgens ging een verslaggever van PowNed op hoge poten verhaal halen. En dat viel natuurlijk weer niet in goede aarde bij de bewoners. Dankzij al het gekrakeel in verschillende media realiseerde Nederland zich eindelijk dat er ook hier Roma zijn en wat een last we daarvan hebben. Mirjam Sterk kon haar punt maken en laten zien dat ook het CDA niet onder doet voor Wilders.