In oktober 2023 ontstond grote ophef over de vermeende moord op veertig Israëlische baby’s door Hamas. Intussen is bekend dat Israël in Gaza minstens 786 Palestijnse baby’s heeft gedood. Waar blijft de ophef?
Die is er niet. Er zijn geen krantenkoppen. Aan de talkshowtafels is het stll. Columnisten lijken hun interesse in dode baby’s te hebben verloren. Hetzelfde geldt voor politiek Den Haag. De 786 door Israël gedode Palestijnse baby’s zijn geen issue.
Het contrast met een jaar geleden kan niet groter. Toen deden de wildste verhalen de ronde over verminkte Israëlische baby’s, die op 7 oktober ten prooi zouden zijn gevallen aan de bloeddorst van Hamas. Het bleken leugens. In werkelijkheid kwam één baby om, geraakt tijdens een vuurgevecht.
Op 22 oktober publiceerde VN-organisatie OCHA haar meest recente overzicht van de humanitaire situatie in de Gazastrook. Daaruit blijkt dat intussen 13.319 van de door Israël gedode kinderen zijn geïdentificeerd. Van hen zijn er 786 jonger dan één jaar. In werkelijkheid ligt dat aantal hoger. Nog niet alle doden zijn geïdentificeerd, en velen liggen nog onder het puin. Bovendien komen er elke dag nieuwe slachtoffers bij.
De doodsoorzaak van de baby’s is bekend: ziekte, uitdroging, ondervoeding, maar vooral Israëlisch geweld. Baby’s werden geplet onder instortende gebouwen, verbrand of in stukken gereten bij bomardementen. De gruwelijkheid die ruim een jaar geleden leidde tot grote ophef, is in overvloed aanwezig.
Waarom blijft ophef nu dan uit? In oktober 2023 maakten de verhalen over verminkte Israëlische baby’s deel uit van een propagandacampagne die de geesten rijp moest maken voor Israëls genocidale geweld in Gaza. Doel van de campagne was het ontmenselijken van de Palestijnen, zodat niemand wakker zou liggen van hun dood.
Zo’n campagne is er nu niet. En dan blijkt het lot van 786 Palestijnse baby’s onvoldoende om de aandacht te trekken, laat staan ophef te veroorzaken.
Hoe Israëlische propaganda na ‘7 oktober’ de wereld overspoelde
Om de geesten rijp te maken voor zijn genocidale geweld in Gaza bracht Israël bizarre leugens over Palestijnse gruweldaden in omloop. Ze werden wereldwijd gretig verspreid.
Veertig onthoofde baby’s. Baby’s in ovens en aan waslijnen. Een doorboorde feutus. Afgesneden borsten. Massaverkrachting. Al deze aan Hamas toegeschreven gruweldaden hebben twee dingen gemeen: dat ze na 7 oktober 2023 het wereldnieuws domineerden, én dat ze niet zijn gebeurd. Hun functie was om de weg te plaveien voor Israëls genocidale reactie.
Dat is de belangrijkste conclusie van de documentaire Atrocity Inc: How Israel Sells Its Destruction of Gaza van de Joods-Amerikaanse journalist en schrijver Max Blumenthal. De documentaire geeft een samenvatting van eerder onderzoek en publicaties van media als The Intercept, The Electronic Intifada, Mondoweiss, en websites oct7factcheck en hasbaratracker, die zich vastbeten in het ontzenuwen van de Israëlische desinformatie die na 7 oktober de wereld overspoelde.
Verminkte baby’s
Dat Hamas op 7 oktober grove misdaden heeft begaan, staat vast. De meest complete reconstructie die tot dusver beschikbaar is – de documentaire October 7 van Al-Jazeera – laat daar geen misverstand over bestaan. Niet voor niets vroeg de hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof, de Brit Karim Khan, al op 20 mei om arrestatiebevelen voor drie Hamasleiders.
Maar de hierboven genoemde gruwelijkheden hebben nooit plaatsgevonden. Blumenthal vat samen hoe ze de wereld in werden geholpen, wie daar belang bij had, en hoe ze buiten Israël gretig werden versterkt. De verminkte baby’s en andere horrorverhalen werden wereldnieuws, maar in werkelijkheid kwam op 7 oktober één baby om het leven, bij een vuurgevecht. En in Kfar Aza, het dorp waar de veertig gedode baby’s werden gemeld, leefden helemaal geen veertig baby’s.
Seksueel geweld
Begin december 2023 lanceerde Israël een tweede propagandaoffensief. Het was gebaseerd op de beschuldiging dat de wereld wegkeek van de ‘massaverkrachting’ door Hamas op 7 oktober, maar wél kritiek leverde op Israëls geweld in Gaza. Israël gebruikte de campagne voor een georkestreerde aanval op de VN. Ook deze propaganda haalde het wereldnieuws, waaronder het NOS Journaal van 19 januari.
In werkelijkheid heeft de VN het Hamasgeweld niet alleen ondubbelzinnig veroordeeld, de organisatie was er ook razendsnel bij om het te onderzoeken, en om slachtoffers en hun artsen te spreken. Juist Israël verhinderde dat – met als argument dat de VN ‘anti-Israël’ en zelfs ‘antisemitisch’ zou zijn. Lees ons uitgebreide artikel over deze schokkende episode.
Niet bestaand bewijs
Waarom Israël onafhankelijk onderzoek naar de feiten tegenhoudt, bleek uit een geruchtmakende publicatie van The New York Times van 28 december 2023. Doel van de publicatie was om door gesprekken met slachtoffers en behandelaars een beeld te geven van de Israëlische claim dat zich een ‘massaverkrachting’ had afgespeeld. Dat zou bewijzen dat Hamas seksueel geweld als oorlogswapen had ingezet, waardoor de wereld meer begrip zou opbrengen voor het Israëlische geweld in Gaza.
De auteurs namen contact op met elf Israëlische instanties die hulp verlenen bij seksueel geweld. Om tot hun verbazing te vernemen dat geen daarvan was benaderd door een slachtoffer van verkrachting op 7 oktober. Niets wees op massaverkrachting. Het bewijs dat de Times zocht, bestond niet.
Die conclusie had de krant moeten respecteren en publiceren. Besloten werd echter om ten koste van alles bewijs te vinden, leidend tot een gefabriceerde publicatie waarvoor alle journalistieke normen en waarden over boord gingen. De maanden die de Times in zijn onderzoek investeerde, gekoppeld aan de armzalige uitkomst, verklaren waarom Israël geen onafhankelijk onderzoek door de VN of anderen toestaat.
Ontmenselijking
Hoofddoel van de Israëlische propaganda die volgde op 7 oktober was het ontmenselijken van de Palestijnen. Daarmee maakten Israëlische leiders de geesten in binnen- en buitenland rijp voor het genocidale geweld in Gaza. ‘We vechten tegen menselijke beesten’, aldus minister van Defensie Yoav Gallant. En elke Palestijn in Gaza is medeplichtig, aldus president Yitzhak Herzog.
Anderen maakten vergelijkingen met de Holocaust – zo zou de aanslag van Hamas niet gericht zijn tegen de Israëlische bezetter, maar tegen ‘Joden’ –, met Palestijnen in de rol van de nazi’s. De ontmenselijking van de Palestijnen kende geen grenzen.
Waar blijft het onderzoek?
Wereldwijd ventten media, columnisten en politici de gruwelverhalen uit. Zo werd – ook in Nederland – de publieke opinie vérgaand beïnvloed. Gezien dat ingrijpende gevolg is het opmerkelijk hoe weinig aandacht deze grootschalige misleiding tot dusver heeft gekregen. Geen van de Nederlandse media heeft de moeite genomen die in kaart te brengen.
Het is opmerkelijk hoe weinig aandacht deze misleiding heeft gekregen.
Dit ondanks het feit dat het ons eerder is overkomen. Precies tien jaar geleden leidde de ‘ontvoering’ van drie Israëlische jongemannen tot een spervuur van Israëlische propaganda. Ook toen bleek die de opmaat naar een verwoestende oorlog tegen Gaza. En ook toen bleef journalistiek onderzoek naar de eigen desinformatie uit.
Overgenomen van The Rights Forum.
Reactie toevoegen