Zomer! Tijd om ontspannen iets aan cultuur te doen. Om weer eens naar toneel te gaan. Met opa’s, oma’s, vaders, moeders, kinderen, kleinkinderen en een logerende neef, nicht, vriendje of vriendinnetje. Samen. Sommige toneelstukken zijn leuk en boeiend voor allemaal. In het Openluchttheater Zuiderpark in Den Haag was pas nog zo’n stuk te zien: De Kleine Prins, een minimusical. 

Een écht kind?

De Kleine Prins is als minimusical een bewerking door Theater van Santen van een verhaal van Antoine de Saint-Exupéry. Het is geschikt voor kinderen vanaf 6 jaar, maar ook interessant voor volwassenen. De voorstelling duurt 60 minuten en wordt opgesierd door leuke liedjes en dansjes in kleurige kleding tegen de achtergrond van een rustig gehouden decor. Speciaal voor de kinderen is er op verzoek een lesbrief .

De uitvoering van de minimusical in het Haagse Zuiderpark boeide jong en oud van de eerste tot de laatste minuut. Hoe betoverend het stuk was, bleek na afloop toen ik een jongen van een jaar of tien aan zijn vader hoorde vragen of die prins, die gespeeld werd door een jonge vrouw, nou een écht kind was of niet. 

Waarom toch?

De kleine prins ontpopt zich als een kritisch mannetje. Hij woont aanvankelijk op de planeet B612, maar verlaat deze om het universum te onderzoeken. Waarom zijn de dingen zoals ze zijn? Waarom doen volwassenen wat ze doen? Op zijn tocht komt hij eerst een zakenman tegen, iemand met een zucht naar steeds maar meer. Voor wat? Dan ontmoet hij een koningin, iemand die streeft naar almaar meer macht. Voor wat? Vervolgens maakt hij kennis met een lampenontsteker, die geheel volgens de regeltjes voortdurend het licht aan en uit doet. Voor wie? Dan, in plaats van de hoedafnemer in het oorspronkelijke verhaal, ontmoet de kleine prins in dit stuk een ijdele mooie dame. IJdel waarom? Daarna komt hij een aardrijkskundige tegen, iemand die de wereld louter kent uit boeken en theorie. Wat weet die geograaf nou eigenlijk werkelijk? 

Wijsheid en wijheid

Later belandt de kleine prins op de aarde. Daar komt hij in contact met een slang, een piloot, een vos en een muzikant. Van of via hen leert hij het belang van kennis, van samenwerking, maar vooral van vriendschap en gevoel. Wijsheid en wijheid vloeien samen.

Al met al een fijne bewerking van De Kleine Prins. Voor het boeken van een voorstelling: www.theatervansanten.nl. 

Naar een sterrenstralend universum!

Voor degenen bij wie Theater van Santen niet in de buurt komt, is er een aardige film.

In 2015 maakte Mike Osborne een filmische bewerking van De Kleine Prins. Mooi gemaakt. Met twee stijlen, animatie en stop-motion-picture. Animatie voor het kader- verhaal (meisje leest Le Petit Prince van Antoine de SE) en stop-motion-picture voor het verhaal-in-verhaal (Le Petit Prince). Mét oorspronkelijke tekeningen van Antoine de SE (o.a. de kindertekening van een slang die een olifant heeft opgeslokt, die door volwassenen voor een tekening van een hoed wordt aangezien). De moraal van het verhaal is dat je alleen met je hart de waarheid kunt zien. Maar er zit véél meer in. Zoals de strijd van de kleine prins ter verdediging van fantasie, creativiteit, vriendschap en ware liefde, die bedreigd worden door machtswellust (de Koning), ijdelheid (de applausgeile Hoedafnemer) en hebzucht (de Zakenman).

Mike Osborne heeft in zijn film enkele symboolfiguren uit Le Petit Prince weggelaten (de Dronkenlap, de Lampontsteker en de Geograaf). Maar in het kaderverhaal van het meisje heeft hij weer enkele hedendaagse elementen toegevoegd: de overgeorganiseerde overgeordende moderne wereld waarin regels en voorschriften vastliggen en het vrije bestaan danig wordt beknot. Ook voert hij de kleine prins, eenmaal volwassen geworden, op als De Grote Sukkel, de loonslaaf die louter leeft voor zijn werk en voor zijn baas. Maar het meisje en de prins breken daar uiteindelijk toch uit. Ze maken weer plek voor verbeelding en voor een sterrenstralender universum, of althans voor het verlangen daarnaar én de hoop op verwezenlijking.