Onder de zogenaamd ‘neutrale’, ‘niet-ideologische’ technocraten die Griekenland ‘weer op orde moeten brengen’ behoren ook aanhangers van extreem-rechts. De meest prominente vertegenwoordiger hiervan in de nieuwe regering is Makis Voridis, minister van Infrastructuur en Transport.

In zijn studententijd richtte hij een fascistische beweging op die sympathiseerde met het in 1974 verjaagde militaire regime. Toen had hij de bijnaam ‘de hamer’, naar het gereedschap waarmee hij graag jacht maakte op politieke tegenstanders. Tegenwoordig is hij lid van LAOS (Laikós Orthódoxos Synagermós, ‘Orthodoxe Volksverzameling’), een vergaarbekken van extreem-rechtse nationalisten en fascisten.

Zijn partijgenoot Adonis Georgiadis werd vice-minister van Ontwikkeling, Concurrentie en Maritieme Zaken. Voridis en Georgiadis zullen helpen ‘de markt’ gerust te stellen onder de inspiratie van parlementslid Georgios Karatzaferis, de onbetwiste leider van LAOS. Karatzaferis combineert nationalisme met antisemitisme en homofobie en verklaarde eerder dat de Holocaust een ‘Joodse mythe’ is en Joden in Griekenland trouwens ook geen recht van spreken hebben.

Zelfs deze Karatzaferis had Voridis bij de laatste verkiezingen niet naar voren geschoven omdat hij bang was dat mensen een probleem zouden maken van diens verleden, een verleden dat Karatzaferis in zijn eigen woorden juist ‘met veel werk had weten te verhullen’. Gelukkig voor Karatzaferis en Voridis kwamen er bij de vorming van de regering van nationale eenheid geen kritische kiezers aan te pas. Het is voor het eerst sinds de val van het kolonelsregime dat Grieks extreem-rechts weer in de regering zit – met dank dus aan ‘Europa’.