Dat gezamenlijke raamwerk ontbrak deze keer en dat is een wezenlijke breuk met ons gemeenschappelijk verleden. De meer-derheid van de leden heeft er voor gekozen om geen revolutio-nair-socialistische partij meer op te bou-wen. Ook moet de SAP volgens de meerderheid geen direct politiek alternatief meer zijn voor Groen Links en de SP. In de praktijk zal dat betekenen dat de SAP een vrijblij-vend netwerk van linkse mensen zal worden met een onduidelijk project voor de toekomst.

Een minderheid van de leden heeft zich hier fel tegen verzet. Zij wilde juist de SAP nieuw leven in blazen door ons beter te profileren als direct en toekomstig alternatief voor, en concurrent van het reformisme van Groen Links en de SP. Een ander belangrijke onderwerp voor de minderheid was het absoluut prioriteit geven aan het jongerenwerk. De SAP zou weer zichtbaar moeten worden: op straat met Grenzeloos en met pamflet-ten, bij demonstraties en acties, op de univer-siteiten en andere onder-wijsinstellingen, op het internet, met eigen openbare bijeen-komsten, met eigen kleine acties, in debatten met anderen.
De meerderheid suggereerde dat de SAP zich daarmee in een isolement zou werken en zich alleen nog maar op een kleine groep zou richten. De minderheid ont-kende dat ten stelligste. Ook suggereerde de meerderheid dat er nu allemaal mooie dingen mogelijk zouden worden, die we als partij niet hebben kunnen doen. De minderheid ontkent ook dat ten zeerste.
Het leek af en toe een debat voor doven, die het liplezen niet machtig waren. De meerderheid zelf lijkt nog niet goed begrepen te hebben wat ze heeft besloten en wat de consequenties zullen zijn. De tijd zal het leren. Veel tijd zullen zij daar waarschijnlijk niet voor hebben.