Een eerste verklaring voor de lagere opkomst is de locatie. De Engelse anti-oorlogsbeweging bleek in de aanloop naar de oorlog tegen Irak over een indrukwekkende mobilisatiekracht te beschikken. Op het forum zelf waren echter relatief weinig mensen uit het gastland aanwezig.
Uit deze anti-oorlogsbeweging beweging kwam het initiatief om het forum naar Londen te halen voort. Net zoals de anti-oorlogsbeweging in andere landen maakt de Engelse beweging op het moment echter een crisis door. Verschillen in politieke opvattingen die van geen belang waren in de aanloop naar de oorlog zijn nu zichtbaar geworden. Dit heeft tot scheuringen en afhaken geleid. Wat ontbreekt is eensgezindheid over het doel van de anti-oorlogsbeweging. Het gedeelte dat nog het meest actief is, en veruit het meest zichtbaar was op het ESF, was de radicale, anti-imperialistische vleugel. Uit deze hoek komt de oproep tot het omvormen van de internationale anti-oorlogsbeweging tot een beweging tegen de bezetting van Irak. Veel van de meer gematigde activisten in de anti-oorlogsbeweging zijn er echter niet van overtuigd dat een onmiddellijke terugtrekking van buitenlandse troepen uit Irak een oplossing biedt. Radicale activisten die wel voorstander zijn van een zo spoedig mogelijk terugtrekking worden afgeschrikt door de houding van de leiding van de Stop the War Coalition. Deze is vaak geheel kritiekloos ten opzichte van het Irakese verzet.

Verbreding
Een van positieve ontwikkeling die zichtbaar waren in Londen was een groei ‘in de breedte'. De bijdrage bijvoorbeeld van vakbonden en vakbondsactivisten uit Frankrijk, België en Duitsland was groter dan in de vorige keren. Ook is de globaliseringsbeweging duidelijk gegroeid in verschillende landen. Verder speelden immigrantenorganisaties een veel grotere rol dan tijdens de eerdere fora. Een van de successen van de Engelse anti-oorlogsbeweging is hoe zeer er banden zijn gelegd tussen linkse activisten enerzijds en de grote moslimgemeenschap anderzijds. Deze contacten hebben veel onderlinge vooroordelen weggenomen. Het gezamenlijke verzet tegen de oorlog heeft veel moslims in contact gebracht met linkse ideeën. Moslims die al in verzet kwamen tegen achterstelling en discriminatie zijn hierdoor verder gepolitiseerd. Dit heeft bijvoorbeeld geleid tot de oprichting van RESPECT, een samenwerkingsverband van radicaal-linkse groepen en migrantenorganisaties.

De toekomst
Er was echter ook kritiek. Om het volgende ESF, in 2004 in Griekenland, tot een succes te maken, zou de organisatie er goed aan doen deze ter harte te nemen. Ten eerste het gebrek aan transparantie en in de voorbereiding en invulling van het ESF. Een aantal groepen uit het anarchistische en activistische milieu koos er hierom voor een alternatief programma te organiseren, Beyond the ESF.
Een sterk punt van de fora is dat het ruimtes zijn voor ontmoeting en discussie. Om deze levend te houden is het noodzakelijk dat er voldoende gelegenheid geboden wordt aan organisaties om een eigen inbreng te organiseren. Alleen al hierom is jammer dat een aantal groepen geen andere keus zag, dan een eigen programma te organiseren. Want dat dit niet ten goede komt aan deze discussie spreekt voor zich. Wat absoluut voorkomen moet worden is een instrumentalisering van de Fora door de grotere, gevestigde partijen en organisaties. De dynamiek die de Sociale Fora zo interessant maakt ontstaat juist als organisaties van allerlei formaat en politieke kleur elkaar ontmoeten. Verder maakt meer democratie en transparantie het ook mogelijk dat jonge activisten een grotere rol spelen. Van deze activisten moet de vernieuwing komen die links zo hard nodig heeft.
Daarnaast moeten de Fora geen doel in zichzelf worden. Dan worden ze op den duur niet meer dan vrolijke bijeenkomsten met hier en daar een leuke discussie. De opgedane contacten moeten praktisch ingevuld worden. Wat dit betreft is de slotverklaring van het Forum een vooruitgang vergeleken eerdere verklaringen. Zo is er onder ander andere opgeroepen tot internationale actiedagen tegen de bezetting van Palestina en de bouw van de apartheidsmuur. Ook wordt opgeroepen tot mobilisaties tegen de G8 top in Schotland in juni 2005.

De Nederlandse delegatie was groter dan ooit tevoren. Zo'n 250 Nederlanders waren naar Londen afgereisd. Tot nu toe heeft de globaliseringsbeweging nog maar weinig wortel geschoten in Nederland. Uit de groei van de Nederlandse delegatie valt op te maken dat er desondanks zeker belangstelling voor de ideeën van deze beweging bestaat. Het is nu zaak om deze belangstelling en sympathie in Nederland concreet te maken.