Er heerst grote vreugde in de kampen in Noord-Syrië waar duizenden IS-strijders opgesloten zitten. Ze juichen omdat de Turkse president Erdogan  troepen inzet tegen degenen die hen opgesloten houden: de Syrische Democratische Krachten waarvan de Koerdische milities de kern vormen. Erdogan is de objectieve bondgenoot van IS. De buitenwereld kijkt toe. Of stemt in, zoals Moskou. De jihadisten van IS zijn wild enthousiast, melden diverse verslaggevers. Ze gaan ervan uit dat de Turkse troepen de Koerden en hun bondgenoten sterk  zullen verzwakken en dat ze binnenkort vrij komen. Het gaat om vele duizenden, wellicht rond 10.000, onder wie 2.000 buitenlandse strijders. De Koerden hebben al vaak gewaarschuwd dat een Turkse invasie een chaos zal veroorzaken waarin zij de kampen met 10.000 IS-strijders en daarnaast 80.000 van hun familieleden niet langer kunnen controleren. In  tal van Europese landen raakt men in paniek bij het idee dat duizenden IS-strijders binnenkort terugkeren.

Herrijzenis

Turkije zal hen blijkbaar niets in de weg leggen. Het was tenslotte via Turkije dat de meesten in Syrië kwamen om er de IS-staat mogelijk te maken. Ze kunnen ook in Syrië zelf blijven en meewerken aan  de herrijzenis van die staat. Met dank aan Erdogan. Die heeft daar zeker geen probleem mee, voor hem zijn de Koerden veel ergere terroristen dan IS. Europese leiders zijn bezorgd? Toch laten ze Erdogan zijn gang gaan, die chanteert hen met de dreiging Syrische vluchtelingen massaal naar Europa te laten gaan. En bovendien zegt hij dat het gebied dat hij in Syrië wil bezetten, zal dienen om honderdduizenden van die vluchtelingen te vestigen. Een gedroomde situatie voor IS, dat ook elders weer de kop opsteekt. Zoals in Libië en de Sahel. Dit artikel verscheen eerde op Uitpers.