We hebben de meest rechtse regering sinds mensenheugenis en links lijkt er machteloos en  verdeeld naar te kijken. De termen links en rechts in de politiek zijn weer terug. Die begrippen worden vaak ideologisch geduid.

Rechts vindt dat je de samenleving beter zus in kan richten en links opteert voor zo. En gelukkig leven we in een democratie, dus de kiezer mag uitmaken hoe en wat. In werkelijkheid staan de begrippen links en rechts voor verschillende belangen. Rechts voor die van de bezitters die er belang bij hebben dat hun bezit in stand blijft en verder groeit. Links, als het goed is, voor de belangen van degenen die voor die groei moeten opdraaien, maar zelf van serieuze bezitsvorming zijn uitgesloten.

Rutte heeft gelijk. Zijn kabinet is er een waarbij rechts de vingers af kan likken. Ondanks, of eigenlijk dankzij, de crisis gaat het beter dan ooit met bezittend Nederland. De 500 rijkste Nederlanders bezitten volgens het blad Quote nu gezamenlijk een kleine 136 miljard euro, 6,6 procent meer dan vorig jaar. De tien procent meest vermogenden in Nederland hebben samen ruim 700 miljard euro en hun vermogen is de afgelopen tijd twee maal zo snel gestegen als het nationaal inkomen. Wat Rutte en zijn ploeg betreft moet die ontwikkeling doorgaan. De crisis heeft geleid tot een flink tekort op de rijksbegroting en dat wordt aangepakt door fors te bezuinigen op uitkeringen, ambtenaren, openbaar vervoer, zorg en onderwijs. Er zijn vele groepen die daar de dupe van zijn, maar één groep blijft angstvallig buiten schot: de mensen met een ruim vermogen. Zelfs aan de

hypotheekrente mag niet getornd worden.

Rechts heeft alle reden om zijn vingers af te likken. En links……

Parlementair links had zo graag meegeregeerd om te laten zien dat het eerlijker en socialer kan. Parlementair links roept dat er minder en vooral anders bezuinigd moet worden, dat de pijn eerlijker moet worden verdeeld. Dat geeft het gevoel dat als je niet door de hond gebeten wil worden, je je maar tot de kat moet wenden.

Links moet zichzelf weer opnieuw uitvinden. Niet alleen ideologisch, met een nieuw verhaal, een nieuwe visie, maar ook praktisch. Links moet consequent opkomen voor iedereen die gepakt wordt door de bezuinigingswoede van Rutte. Links moet al die groepen die gepakt worden door het kabinet inspireren om zich daar tegen te verzetten. En links moet ondanks de bestaande verdeeldheid gezamenlijk optreden om dat verzet te steunen.

Zo’n nieuwe offensieve lijn van links komt er niet zo maar. Er moet keihard gewerkt worden om dat mogelijk te maken, zo niet af te dwingen. Dat is wat we in Amsterdam proberen te doen met het Steuncomité Sociale Strijd. Dat comité werd meer dan een jaar geleden op initiatief van mensen van Grenzeloos en Doorbraak opgericht als Comité Steun de Schoonmakers. Daarna gingen we door met steun voor de staking bij de reiniging, de WSW en het GVB. En in plaats van in elkaar te zakken na het einde van de staking van de schoonmakers, is het comité alleen maar sterker en breder geworden. Op 1 mei organiseren we een manifestatie op het Beursplein, onder de leus: ‘Tegen bezuinigingen, voor een sociaal beleid’. Die manifestatie wordt inmiddels door 25 organisaties ondersteund. De plaatselijke afdelingen van de twee grote vakbonden van het FNV: Bondgenoten en AbvaKabo, van de drie parlementaire partijen PvdA, SP en GroenLinks en hun jongerenorganisaties, een groot aantal migrantenorganisaties en vele anderen. De nadruk zal liggen op de strijd tegen het bezuinigingsbeleid. Er zal gesproken worden door schoonmakers, buschauffeurs, brandweerlieden mensen uit het speciaal onderwijs en andere sectoren die als het aan het kabinet ligt op moeten draaien voor de crisis.

Ik denk niet dat Rutte er wakker van zal liggen, want deze ene zwaluw maakt nog lang geen zomer. Maar het is wel een voorbeeld van de eenheid van links die we nodig hebben. En die dus ook mogelijk blijkt te zijn.

Dit artikel verscheen eerder als column in Konfrontatie