Marokko: spanningen onder de oppervlakte

‘Ook in Marokko maakt het regime zich zorgen. Een gebrek aan sociaal perspectief, corruptie en een autoritair regime: die bestaan ook in Marokko. Recent waren er berichten dat per jaar 13 miljard dollar verdwijnt naar Europese bankrekeningen. Wat je nu ziet in Marokko zijn plaatselijke protesten van misschien enkele honderden demonstranten in een kleine stad, tegen de corruptie en de slechte sociale omstandigheden. Die protesten zijn radicaal van karakter, met leuzen als ‘vandaag of morgen, de revolutie zal komen’ of ‘we zijn allemaal in moeilijkheden – geen vrede, geen verzoening’. Mensen overwinnen langzaam hun angst.’

Wat voor groeperingen zijn er actief in die bewegingen?
‘Sommige zogenaamde oppositiegroeperingen zijn creaties van het regime zelf. Wat links betreft heeft een partij als de sociaal-democratische Union Socialiste des Forces Populaires de kant van het regime gekozen. Ook de ex-communistische Parti du Progres & Socialisme durft niet de positie van de koning te bekritiseren, alhoewel hij de eigenlijke machthebber is. Annahj Addimocrati (‘Democratische Weg’) en Al-Mounadil/a (‘De Militant/e’) zijn twee van de belangrijkste radicaal-linkse krachten in het land en zijn gedwongen deels ondergronds te opereren. Daarnaast is ook de islamitische partij Al Adl wa Al Ihsan (‘Gerechtigheid en Barmhartigheid’) ondergronds actief.
Radicaal-links is actief in allerlei bewegingen, van werklozen, jongeren, voor mensenrechten et cetera. Marokko kent sinds midden jaren negentig een fenomeen van lokale, min of meer spontane, opstanden. Mensen komen in beweging om allerlei basisvoorzieningen te eisen. In 2008 brak in Sidi Ifni, een kleine stad in het noorden, een opstand uit waaraan bijna de hele stad deelnam. Mensen van Al-Mounadil/a waren erg actief in deze beweging. De beweging die voor de demonstraties op 20 februari opriep is een onafhankelijke jongerenbeweging. Tijdens de protesten op 20 februari werden een nieuwe regering, democratische vrijheden en vrijlating van politieke gevangenen geëist. Daarnaast zijn er sociale eisen als betere openbare voorzieningen en een hoger minimumloon. Er is geen echt onafhankelijke vakbeweging in Marokko. De basis van de vakbonden is wel strijdbaar maar botst vaak met de leiding: die is corrupt en werkt samen met het regime. Desondanks nemen stakingen toe.’

De huidige koning wordt wel omschreven als ‘hervormingsgezind’...
‘Ja, dat hoor je vaak. Begin jaren negentig versoepelde het Marokkaanse regime zijn greep op de samenleving. Er kwam echter een kentering, de huidige koning grijpt terug op praktijken van zijn vader om macht naar zich toe te trekken. Zo creëerde hij een zogenaamd onafhankelijke partij met een goede vriend als leider om zetels te winnen in de verkiezingen. Er is geen democratie, het parlement stelt niks voor en veel Marokkanen beseffen dat maar al te goed. De koning houdt de touwtjes in handen. Zelfs als hij democratische hervormingen zou doorvoeren, zou zijn neoliberale beleid talloze mensen tot armoede veroordelen.’
‘In Europa heerst angst voor fundamentalistische groeperingen maar die spelen slechts een kleine rol. Dat soort groeperingen heeft geen antwoord op de problemen van mensen, je kunt de sharia niet eten als je honger hebt. Net als Ben Ali en Mubarak, kan het Marokkaanse regime rekenen op westerse steun. Dat is niet het enige voorbeeld van westerse hypocrisie. In Nederland hoor ik vaak dat moslims geen democraten zouden kunnen zijn – de massale bewegingen voor democratie die we nu zien in de Arabische wereld tonen duidelijk hoe onzinnig dat is.’



De demonstraties van 20 februari waren, de repressie in aanmerking genomen, een succes: duizenden mensen gingen de straat op. Het regime heeft tot de laatste dag alles uit de kast gehaald om demonstraties te stoppen: intimidatie, beschuldigingen dat de protesten gemanipuleerd worden door Polisario (Bevrijdingsfront West Sahara), verhalen dat de initiatiefnemers bekeerlingen of homoseksueel zouden zijn... Het regime heeft gefaald: de demonstraties gingen door en de organisatoren beraden zich op verdere stappen. Wordt vervolgd...

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop