De AKP-regering arresteert en ontslaat duizenden critici, waaronder talloze journalisten, leraren en academici, en heeft leiders van de Koerdische beweging en van de parlementaire oppositiepartij HDP gevangen gezet onder beschuldiging van 'steun aan terrorisme'. De Turkse regering verbiedt demonstraties en schendt mensenrechten. Maar nu zou ze opeens bezorgd zijn over het gedrag van de Nederlandse politie en over de vrijheid van vergadering.
De Nederlandse premier Mark Rutte staat aan de vooravond van verkiezingen op 15 maart. Zijn partij, de VVD, is verwikkeld in een concurrentieslag met de extreemrechtse, islamofobe PVV van Geert Wilders. De VVD is een neoliberale partij die het Nederlands nationalisme gebruikt om steun te verwerven voor hun bezuinigingsbeleid. Door het verbieden van de AKP-bijeenkomsten en het tot persona non grata verklaren van de Turkse minister Fatma Betül Sayan Kaya probeert Rutte zich nu te presenteren als een verdediger van de liberale democratie en als een sterke leider die zich niet laat intimideren door de islamistische AKP en haar Nederlands-Turkse supporters. Maar de acties van Rutte worden niet ingegeven door werkelijke zorg over de aftakeling van democratie in Turkije: Rutte probeert potentiële PVV-stemmers te trekken. Het optreden van de Nederlandse overheid versterkt slechts de positie van Erdogan. Rutte vindt zijn verkiezingscampagne belangrijker dan werkelijk pogen een verdere groei van autoritarisme in Turkije te voorkomen.
Erdogan kan zich nu aan zijn religieus-nationalistische basis makkelijker presenteren als iemand die het opneemt tegen 'het Westen' en zo de aandacht afleiden van de ontwikkelingen in Turkije. Angst zaaien over internationale complotten tegen Turkije is voor de AKP een middel om steun te vergaren. In Nederland zijn Turkse migranten en hun families al sinds lange tijd het doelwit van racisme en vooroordelen. Dat een aanzienlijk deel van deze groep de AKP steunt wordt door rechts in Nederlands gebruikt als een middel om de gemeenschap in zijn geheel aan te vallen en te stellen dat ze niet werkelijk in Nederland thuis horen. Turkse nationalisten en Nederlandse nationalisten zoals Erdogan en Wilders zeggen hetzelfde tegen mensen die zich tegen hun visie op de samenleving keren: 'als je het niet eens bent met ons, kun je het land uit'.
Turks en Nederlands rechts zijn zeer hypocriet. De Nederlandse regering heeft er geen probleem mee om een bondgenoot te zijn van een repressief, racistisch regime als dat van Netanyahu – maar als het om Turkije gaat, zou ze zich opeens zorgen maken om democratie. Als de Nederlandse regering werkelijk bezorgd was over de staat van de democratie in Turkije, dan zou ze dit kunnen tonen door de Turkse democratische oppositie en het Koerdische recht op zelfbeschikking te ondersteunen. Zoals we kunnen zien in de Turkije-deal over vluchtelingen, kunnen de regeringen van beide landen prima samenwerken als het om het versterken van Fort Europa gaat.
Links moet de campagnes van Turks en Nederlands rechts weerstaan en het verzet ertegen organiseren. We roepen op tot een 'NEE' in het Turkse referendum, voor verzet tegen de groei van het autoritarisme van het Erdogan-regime en voor bescherming van secularisme. We roepen op tot een stem tegen islamofobie en racisme in Nederland en het bouwen van een beweging tegen racisme, op straat en op de bedrijfsvloer. Voor de verdediging van democratische rechten en hun belangen kunnen werkende mensen in Turkije en in Nederland niet vertrouwen op de rechtse regeringen, ze hebben een gedeeld belang in een gezamenlijke strijd tegen neoliberalisme en tegen alle vormen van onderdrukking.
Sosyalist Demokrasi için Yeniyol – Vierde Internationale in Turkije
Grenzeloos – Vierde Internationale in Nederland
Deze reactie is geheel
Deze reactie is geheel volgens het boekje, maar mist toch een belangrijk aspect in de discussie. In verschillende reacties wordt ingegaan op de z.g. vrije meningsuiting. Een dogma dat zegt dat alle meningen gehoord mogen worden. Dus ook die van Turkse ministers op campagne toer. Er is meer aan de hand, afgezien nog van de vraag of je volgens de huidige Turkse wetgeving (zie artikel Eric Zuricher in NRC Hblad van 14/3) of de Nederlandse wet, propaganda mag voeren voor politieke activiteiten in/van een ander land. De ijkmaat is vaak de Amerikaanse Civil Liberties Union die stelt dat alle meningen gelijkwaardig gehoord mogen worden. Een mening dus als een waardevrij goed. In het geval van de gaskamerontkenners hebben we in veel landen een uitzondering. Maar de vraag is wel degelijk of iedere mening wel geventileerd mag worden. Daar gaat het Wildersproces (minder/minder) ook om. We hebben te maken met een duidelijk politiek (klassen) verschil. Welke moraal moet ontwikkeld worden en welke bestreden. Dat is geen vraag en aanbod op een vrije roeptoetermarkt. De boodschap van de Turkse ministers is er niet een die in "het vrije discussieveld" bestreden moet worden, maar de kop in gedrukt. Zij zijn een uitdrukking van de reactionaire fascistische (in de oorspronkelijke Italiaanse zin) weg die Edorgan nu op gaat. Het verbieden van deze mensen is mijns inziens volkomen terecht. Maar inderdaad ook volkomen huichelachtig en bedoelt om de PVV (en haar namaak partijtjes) de wind uit de zeilen te nemen . Een werkelijk "politiek correct"beleid zou uiteraard ook en directe afwijzing moeten inhouden van de Turkse grondwetswijziging. Te stellen dat het spreekverbod van deze figuren de positie van Edorgan zou verstreken en daarmee het verbod impliciet afwijzen is te makkelijk . Dan stel je je op een lijn met de "vrijheid van iedere meningsuiting" ideologie die rechtse machtsgroepen altijd een luidere megafoon geven dan links.
Een campagne onder mensen die in Turkije mogen stemmen om NEE te stemmen is een taak van links Nederland
Tijd om de balans op te maken
Tijd om de balans op te maken. Rutte heeft met zijn stoerdoenerij tegen Turkije waarschijnlijk zijn VVD de grootste gemaakt in Nederland. En wat heeft het opgeleverd voor de Turken in Turkije? Het heeft Erdogan in de gelegenheid gesteld zijn positie te versterken op weg naar nog meer macht. En hier heeft het zeker niet bijgedragen aan een meer democratische gezindheid van een deel van de Turkse Nederlanders. Die wijzen terecht op de schijnheiligheid van al die verkondigers van het recht op vrije meningsuiting, omdat die dit recht zelf met voeten treden. Er is een prachtkans voorbij gegaan om het goede voorbeeld te geven aan alle betrokkenen en de hele wereld. Een voorbeeld van daadwerkelijk vrije meningsuiting. Door dat ook te gunnen aan een Turkse minister waar we het nadrukkelijk niet mee eens zijn. Dát zou een rechtse minister-president hier en rechtse Turken hier én daar misschien 'een lesje hebben geleerd'. Het zou een geweldige ondersteuning hebben betekend van de campagne tegen de verdere inperking van de vrije meningsuiting waar Erdogan mee bezig is. Dat bezoek van zijn minister had daarvoor prima voor kunnen worden aangegrepen.
Rob Lubbersen
Beste Rob, zonder mijn
Beste Rob, zonder mijn reactie te noemen, ben je het er duidelijk helemaal niet mee eens. Denk je werkelijk dat we een Turske minister "een lesje kunnen leren"? Wie zal geinspireerd raken door ons "voorbeeld" dat anti-democratische geluiden en oproepen voor persoonsgebonden machtsbudgetten hier geventileerd kunnen worden? Met heilige boontjespoltiek is nog nooit een strijd gewonnen. Het "opvoeden" in gezindheid gaat via een aktief beleid gericht op politieke democratie. Dus het antwoord is niet het toestaan van anti-democraten met veel macht, maar het actief verhinderen van ultra-rechtse propaganda en het actief inzetten voor democratische rechten. De Nederlandse politiek moet zich uitspreken met een advies en bijbehorende uitleg om tegen het referendum te stemmen. (Het zou overigens een mooi item zijn voor de inbrugeringscursus, die Turken niet hoeven te volgen; geen persoonlijke dictaturen en ook geen abstractie daarvan in een monarchie)
Als je bedoelt met " Dat bezoek van zijn minister had daarvoor prima voor kunnen worden aangegrepen" betekent dat wij (en anderen ) een demonstratie voor demokratie in Turkije, voor de Koerden en tegen de massaontslagen en innamen van paspoorten van links activisten zouden moeten organiseren ben ik het met je eens. Maar ook zonder het wijsvingertje van de z.g. vrije meningsuiting, zouden we dat moeten doen. Je " zou kunnen worden aangegrepen" moet zijn. Wij moeten ieder mogelijkheid aangrijpen de demokratische en seculiere stromingen van Turken, in Turkije en in de immigratie, daadwerkelijk te steunen.
Reactie toevoegen