Amsterdam Anders verandert
Op 26 april jl. besloten de ledenvereniging Amsterdam Anders en de Amsterdamse afdeling van De Groenen definitief met elkaar te fuseren. De nieuwe partij zal onder de naam Amsterdam Anders/De Groenen (AA/DG) meedoen aan de verkiezingen in 2002. De ledenvergadering koos ook een nieuw partijbestuur. Anne van Schaik, onder andere bekend als coördinatrice van de 'Schone kleren-campagne', is de nieuwe voorzitter.
Ook in de gemeenteraadsfractie werden, na het vertrek van raadslid Roel van Duijn en duo-raadslid Heleen de Mul naar Groen Links, wijzigingen doorgevoerd. Zoals we in de vorige Grenzeloos berichtten volgde Rene Danen, Roel als raadslid op. De twee nieuwe duoraadsleden zijn Wineke 't Hart en Jupijn Haffmans. Haffmans zal namens AA/DG plaatsnemen in de commissie over Onderwijs, jeugd, allochtonenbeleid en referenda. Wineke 't Hart gaat het woord voeren in de commissie Milieu. Wineke is ook lid van de Amsterdamse afdeling van de SAP.
Directe democratie
Op zaterdag 16 juni jl. vond de conferentie `Vormen van Directe Democratie' plaats. Vertegenwoordigers van politieke partijen uit de Amsterdamse binnenstad, NGO's en actieve burgers ontwikkelden in totaal dertien voorstellen voor het invoeren van vormen van directe democratie in de binnenstad. Directe democratie betekent onder andere dat burgers zonder tussenkomst van (gekozen) vertegenwoordigers zelf voorstellen kunnen doen en besluiten nemen over politieke onderwerpen.
Een greep uit de voorstellen. Ten eerste invoering van een volksinitiatief, dat wil zeggen een referendum over een door burgers zelf aangedragen en geformuleerd onderwerp, zonder
opkomstdrempel. Andere voorstellen waren het overdragen van bevoegdheden met het bijbehorende budget aan bewonersorganisaties in de wijken, een recht voor burgers
om onderwerpen op de agenda van de deelraad te zetten die het dan verplicht moet behandelen; volledige openbaarheid van informatie van het Stadsdeel Binnenstad via een interactieve internet-site. Met daaraan gekoppeld het verstrekken van een internetverbinding aan de burger.
De conferentie werd georganiseerd door het Instituut voor Publiek en Politiek (IPP), Agora Europa en Amsterdam Anders/De Groenen. In het najaar wordt een vervolgconferentie georganiseerd. In de volgende Grenzeloos meer over de resultaten van deze eerste conferentie.
Doorbraak voor radicaal-links in Groot-Brittannië
De Britse verkiezingen van 7 juni resulteerden in een bizarre overwinning voor de New Labour van Tony Blair.
Blair haalde net iets meer dan 40 procent van de stemmen (twee procent minder dan vier jaar geleden), maar dankzij het ondemocratische districtenstelsel, goed voor 70 procent van de zetels.
Met een opkomst van 59 procent - de laagste opkomst sinds de invoering van het algemeen kiesrecht in 1918 - bleef Blair aan de macht, dankzij de steun van slechts 25 procent van het electoraat.
Toch stemden de verkiezingen de Britten links van Labour veel vrolijker dan in 1997. Dankzij de opkomst van bewegingen tegen de neoliberale globalisering, en de toegenomen eenheid links van Labour, kon radicaal-links, met daarbij onze leden, serieus kampanje voeren.
In Schotland is de brede Schotse Socialistische Partij een thuis geworden voor vrijwel geheel radicaal links. Net twee jaar oud, besloot de partij kandidaten te laten meedoen in alle 73 districten van Schotland, die gemiddeld 3,1 procent van de stemmen kregen.
De 102 kandidaten van de nog jongere Socialistische Allianties van Engeland en Wales haalden gemiddeld 2,4 procent. De lokale bekendheid Dave Nellist kreeg in Coventry zelfs 7,1 procent. De Media-aandacht voor de campagne van de socialistische allianties was groot; miljoenen Britten zagen de spot van regisseur Ken Loach, in Nederland vooral bekend van de film Land and Freedom.
De Allianties, die tientallen linkse partijen en clubs bijeenbrachten, moesten concurreren met de Socialist Labour Party van oud-mijnwerkersleider Arthur Scargill, waarvan de kandidaten gemiddeld 1,4 procent haalden en met de Groenen, die gemiddeld 2,85% van de stemmen haalden. De Groenen waren door hun campanje een concurrent (en onderdeel) van radicaal-links. Voor het opnieuw nationaliseren van het spoor, tegen het racisme en tweedeling en voor solidariteit met de Derde Wereld.
Ook in Noord-Ierland ging radicaal-links vooruit. Sinn Fein veroverde vier zetels in plaats van twee in 1997 en verving daarmee de gematigde SDLP als de grootste partij van de 'nationalistische gemeenschap'.
Het slechtste nieuws was dat de fascistische Britse Nationale Partij 11 en 16 procent van de stemmen behaalde in twee districten in Oldham, dichtbij Manchester, waar vlak voor de verkiezingen rellen tussen aziatische bewoners en de politie uitbraken.
Reactie toevoegen