Toen wij van de Arbeiderspartij van Turkije (TIP) het nieuws vernamen van de aardbeving die ons land heeft getroffen, hebben we onmiddellijk actie ondernomen en snel een rampencoördinatiecentrum opgericht. Sindsdien hebben we veel landgenoten in het aardbevingsgebied bereikt en humanitaire hulp van burgers uit andere provincies gecoördineerd.

Tot nu toe heeft het TİP Ramp Coördinatie Centrum meer dan 1.500 oproepen voor hulp ontvangen. Uit het aantal oproepen blijkt de ernst van de situatie waarmee we worden geconfronteerd.

In veel wijken van de provincie Hatay, met name in Defne en Samandağ, evenals in de provincies Kahramanmaraş, Gaziantep en Adıyaman, zijn mensen aan hun lot overgelaten in barre winterse omstandigheden.

In deze gebieden zijn veel gebouwen, oude en nieuwe, die via staatsaanbestedingen onder de AKP-regering waren uitbesteed ‒ overheidsinstellingen zoals ziekenhuizen, slaapzalen, hotels, AFAD (rampenbestrijding) en gemeentegebouwen ‒ ingestort. De regeringsgezinde bouwbedrijven en de ministeries en directoraten die deze aanbestedingen aan hen hebben gegund, zijn verantwoordelijk voor de dood van jongeren, kinderen en patiënten. Wij eisen de vervolging van degenen die de dood en het lijden van duizenden burgers hebben veroorzaakt.

Tegen alle protesten van de inwoners van Hatay, deskundigen en milieuactivisten in, werd de luchthaven van Hatay gebouwd op de Amikvlakte en is nu onbruikbaar. Nu de snelwegen en viaducten in de steden beschadigd zijn, is het onmogelijk Hatay te bereiken en kunnen tienduizenden mensen geen hulp ontvangen.

Instellingen zoals de Turkse strijdkrachten en AFAD zijn belast met opsporing en redding en het verstrekken van voedsel in noodsituaties. Onder het AKP-bewind zijn ze echter systematisch buiten werking gesteld, is hun personeelsbestand ingekrompen en zijn ze nutteloos geworden bij zoek- en reddingsoperaties. Bovendien mochten veel gespecialiseerde, vrijwillige zoek- en reddingsgroepen niet meedoen omdat ze niet de nodige certificaten konden krijgen van de pro-AKP bureaucratie.

In de nasleep van de zware aardbeving van 17 augustus 1999 in het noordwesten van Turkije, bijna 25 jaar geleden, werden de in het hele land geïnde 'aardbevingsbelastingen' niet besteed aan de voorbereiding op aardbevingen en het waarborgen van de veiligheid van de burgers, maar aan wegen en bruggen die de AKP heeft aangelegd om politieke winst te genereren en regeringsgezinde aannemers te verrijken.

Ons land werd tijdens de koudste dagen van de winter getroffen door twee zeer zware aardbevingen. Effectieve zoek- en reddingsacties in het aardbevingsgebied, met name in Hatay, Kahramanmaraş en Adıyaman, zijn vrijwel onmogelijk. Bovendien is er een gebrek aan voedsel en drinkwater. Onze burgers proberen hun familieleden uit het puin te redden door met hun handen te graven, terwijl degenen die het overleefd hebben worstelen in de vrieskou.

Ons land staat al uren voor een grote uitdaging sinds de twee verwoestende aardbevingen. Maar de staat, de overheidsinstellingen, gespecialiseerde deskundigen, middelen voor vervoer en levensonderhoud zijn nergens te bekennen.

De bevolking van ons land verdient het niet om aan deze wanhoop te worden overgelaten, noch verdient ze de meedogenloosheid van de regering.

We zullen nooit vergeten en nooit vergeven wie ons volk aan dit lot heeft overgelaten.

Wij zijn met alle macht in actie gekomen om onze medeburgers bij te staan die in deze barre winterse omstandigheden aan hun lot zijn overgelaten.

Ons volk zal zijn wonden helen door solidariteit.

Onze medeburgers zullen nooit alleen en hulpeloos zijn.

Dit artikel stond op International Viewpoint. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.