Terwijl ‘eerbare’ politici hun deugd demonstreren als voorstanders van het VN-migratiepact (waarmee ze niet van plan zijn ook maar iets verder te doen) moet een klein maar moedig en efficiënt initiatief van onderuit noodgedwongen de deuren sluiten: het reddingsschip Aquarius moet zijn activiteiten stopzetten.
Het door Artsen Zonder Grenzen en SOS Méditerrannée gerunde initiatief heeft sinds 2016 zo ’n 30.000 mensen gered op de Middellandse Zee, en als men er de andere gelijkaardige reddingsinitiatieven bijtelt (de Bourbon Argos, Dignity, Prudence en Phoenix ) – werden sinds 2015 tachtigduizend (80,000) mensen gered. Maar de Aquarius heeft geen vlag meer om onder te varen, het schip kan de haven van Marseille niet langer verlaten. “Het resultaat van een permanente campagne, aangevoerd door de Italiaanse regering en ondersteund door andere Europese landen, om hulporganisaties te delegitimeren, te besmeuren en te boycotten”, aldus een verklaring van Artsen Zonder Grenzen Frankrijk (MSF)
De beschuldigingen door MSF-directeur Nelke Manders aan het adres van de Europese autoriteiten zijn niet mals: “Europa mislukte niet alleen in het organiseren van toezichts- en reddingscapaciteit, maar het saboteerde ook actief de pogingen van derden om levens te redden”. En inderdaad, aan de reddingsteams werd verweten dat ze de mensensmokkelaars hielpen, havenautoriteiten beweerden dat de Aquarius illegaal vuilnis stortte …
Men kan niet beweren dat dit nu eenmaal de beslissingen zijn van regeringen en autoriteiten van rechtse lidstaten, waar de EU ‘helaas’ niets kan aan veranderen. Heel haar aanpak als EU, het beroep op regimes als het Turkse en Libische, de versterking van Frontex (op naar 10.000 grenswachters!), het ‘afkopen’ van terugkeer bij regimes van allerlei slag, de ‘activatie’ van de ontwikkelingshulp, alles wijst erop dat de EU zich op het gebied van migratie als een uiterst rechts regime gedraagt. Als het erop aankwam banken te redden werden – met succes – dreigbrieven geschreven vanuit de Europese Centrale Bank om regeringen onder druk te zetten. Maar het leven van enkele duizenden untermenschen is natuurlijk niets in vergelijking met het leven van een bank.
Dit artikel is overgenomen van Ander Europa.
Reactie toevoegen