Verkiezing rechtsextremist Bosma als Kamervoorzitter is opmaat voor Wilders I

Afgelopen donderdag werd rechtsextremist Martin Bosma door de Tweede Kamer gekozen als voorzitter. De verkiezing laat zien dat in de slipstream van de moslimhaat van de PVV ook andere vormen van racisme een comeback maken.

De westerse oorlogen tegen Afghanistan en het olierijke Irak – die in respectievelijk 2001 en 2003 begonnen – gingen gepaard met de systematische ontmenselijking van moslims. In 2006 sprong Geert Wilders in het extreemrechtse vacuüm dat de moord op Pim Fortuyn had achtergelaten. Sindsdien functioneert de PVV als de stormram waarmee moslimhaat wordt genormaliseerd: van racistisch taalgebruik over een ‘kopvoddentax’ tot Wilders’ oproep tot de etnische zuivering van Marokkaanse Nederlanders na de gemeenteraadsverkiezingen van 2014.

Extreemrechts kwam ermee weg door moslimhaat als ‘religiekritiek’ te presenteren. Allerlei politici die zichzelf als links profileerden gingen hierin mee, van GroenLinks-burgemeester Femke Halsema tot PvdA-politicus Rob Oudkerk. Laatstgenoemde durfde het zelfs te hebben over ‘kut-Marokkanen’. Hiermee gaven ze extreemrechts rugdekking en hielpen ze extreemrechts zichzelf op te bouwen. Zo trok GroenLinks zich in 2008 zelfs terug uit een protest tegen racisme omdat de partij niet wilde protesteren tegen ‘collega-politicus’ Wilders.

Moslims waren nooit het enige doelwit van de PVV. Dit wordt misschien wel het duidelijkst getypeerd door de centrale rol die Bosma binnen de partij speelt, de zogenaamde partijideoloog. Met zijn trouwe steun voor de witte kolonisten in Zuid-Afrika is hij een biologische racist, al probeerde Wilders die boodschap in 2013 nog uit zijn boek Minderheid in eigen land weg te moffelen. Ook witte Nederlanders zouden een minderheid worden – een angstbeeld dat nergens op gestoeld is.

Naar goed fascistisch gebruik is de PVV ook anti-links. Hiervoor is de partij bereid ook de geschiedenis te herschrijven. Zo liet de PVV in haar verkiezingsprogramma van 2010-2015 opnemen dat we op 4 mei de ‘slachtoffers van het (nationaal) socialisme’ herdenken. Dit terwijl de nazi’s de term ‘socialisme’ alleen maar overnamen om nog enige aantrekkingskracht te kunnen uitoefenen op minder klassebewuste arbeiders. Socialisten en communisten werden nota bene als eersten naar de concentratiekampen afgevoerd.

Jodenhaat

Bosma is ook een antisemiet, al zou je dat uit het publieke debat niet zo opmaken. Hij is een aanhanger van de omvolkingscomplottheorie. Volgens deze samenzweringstheorie zou een Joodse ‘kosmopolitische’ elite verantwoordelijk zijn voor de massamigratie naar Europa. Hiermee zou zij doelbewust het maatschappelijk lichaam van Europa ondermijnen. De Amerikaans-Hongaarse miljardair en filantroop George Soros wordt hierbij afgeschilderd als de poppenspeler achter de schermen, een klassiek-antisemitische stijlfiguur. Bosma ging zover om te suggereren dat Soros tijdens de Holocaust de nazi’s ‘enthousiast heeft geholpen’ met de confiscatie van Joods bezit, terwijl Soros in werkelijkheid maar negen jaar oud was toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak.

Dat Bosma ondanks zijn Jodenhaat verkozen werd, is mede te danken aan het harde werk van clubs die zeggen tegen antisemitisme te zijn, maar in werkelijkheid slechts functioneren als lobbyclub voor Israël. Zo bood het CIDI het neofascistische FvD de kans om zich tijdens een manifestatie ‘tegen antisemitisme’ wit te wassen. Kopstukken van het CIDI en NIW werden gefotografeerd samen met Thierry Baudet en Erkenbrand-neonazi Luc Stenekes met een anti-Soros T-shirt.

Het CIDI was de afgelopen weken zo druk met het verspreiden van Israëlisch nepnieuws en het intimideren van Palestina-activisten dat het ‘vergat’ iets te publiceren over de potentiële voorzitter van de Tweede Kamer. De strijd tegen antisemitisme is voor hen ondergeschikt aan de belangen van de apartheidsstaat Israël.

En aan Bosma hebben ze een hele goeie. Bosma is een consequente aanhanger van apartheid en loopt in zijn vrije tijd rond in een trui van het Israëlische bezettingsleger IDF. Onder Wilders I zal de Israëllobby nog verder gaan in de repressie van solidariteit met de Palestijnen. Zo stemde in de Verenigde Staten een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden voor de gelijkstelling van antizionisme met antisemitisme. De succesvolle criminalisering van de leus ‘from the river to sea’, die oproept voor een ongedeeld en democratisch Palestina waarin mensen van alle religies en etniciteiten in gelijkheid samenleven, is hiervoor de opmaat.

Dat deze steeds verdere normalisering van antisemitisme en criminalisering van antizionisme zal slagen, is geen gegeven. Organisaties zoals Jewish Voice for Peace in de Verenigde Staten staan met hun massale burgerlijke ongehoorzaamheidsacties aan de frontlinie van de strijd voor een einde aan de genocide van de Palestijnen. In Nederland waren activisten van het liberaal-zionistische Oy Vey onderdeel van de protesten tegen FvD en de corona-ontkennersbeweging. En vorige maand was het antizionistisch-Joodse collectief Erev Rav een van de organisatoren van de sit-in voor de Tweede Kamer.

De verkiezing van Bosma en een naderend Wilders I zijn voor links een herinnering dat verschillende vormen van racisme en discriminatie verbonden zijn. Dit betekent dat de strijd hiertegen dat ook is. Het protest de dag na de verkiezingen in Amsterdam, waarbij Palestina-activisten van de sit-in op Amsterdam CS zich aansloten bij de manifestatie tegen de PVV op de Dam, is hiervoor een voorbeeld dat bredere navolging verdient.

Dit artikel is overgenomen van socialismme.nu
Soort artikel

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop