De Socialisten zoomden weer

Afgelopen zondag werd via Zoom door De Socialisten weer landelijk overlegd over de toekomstplannen. Het ging onder meer over de organisatie van een landelijke bijeenkomst.

Het was een prettig gesprek, goed georganiseerd ook. In de aanloop bleken verschillende benaderingen te bestaan: hoeveel tijd nemen we in de aanloop naar de eerste landelijke bijeenkomst, wordt het een congres waar spijkers met koppen worden geslagen, of eerder een aftastende conferentie,…. ? In het gesprek groeide een vorm van consensus. Een werkgroep gaat daarmee aan de slag, en hun synthese wordt dan weer voorgelegd aan een volgende Zoom, ergens half april, na de gemeenteraadsverkiezingen.

Wat in elk geval gedeeld leek was de wil De Socialisten open te gooien: een gemeenschappelijk huis voor elkeen die zoekt naar een actieve socialistische politiek. Dat laatste, een actieve socialistische politiek ontwikkelen, is niet eenvoudig. De noodzaak van het socialisme is duidelijk genoeg, maar tegelijk lijkt dat socialisme ver achter de politieke horizon. Wat betekent een effectieve socialistische politiek hier en nu, wanneer de brug met een socialistische samenleving vooralsnog buiten bereik ligt? En dat in een samenleving waar existentiële crises zich snel ontwikkelen en op elkaar ingrijpen…

De kop in het zand steken, en zich opsluiten in business as usual tot er iets uit de lucht valt, is geen optie. Daarom is het fijn dat met De Socialisten een plek ontstaat waar samen socialistische politiek ontwikkeld kan worden geworteld in maatschappelijk verzet en sociale bewegingen.

De facto wordt de beweging nu vooral gedragen en vooruit gestuwd door tientallen energieke radicale geëngageerde jongeren. Er zijn ook oudgedienden die mee aan de kar trekken, maar ik heb de indruk dat een aantal wat meer afwachtend toekijkt: gaat het wel van de grond komen, is het geen doodlopend straatje? Het is natuurlijk niet niets als je je ziel en zaligheid gestoken hebt in een partij zoals de SP, en nu moet toezien hoe de partij van binnenuit kapot wordt gemaakt. Oversteken is dan niet makkelijk. Voor anderen voelt het allicht veiliger een eigen vluchtheuvel op te starten.

Het lijkt ook wel zeker dat vele anderen in Nederland het allemaal ervaren als een ruzie in de schoot van de SP, waardoor zij zich niet aangesproken voelen. Zo kan het gebrek aan aantrekkingskracht van de SP paradoxaal genoeg afstralen op De Socialisten.

Er is dus nog wel wat werk aan de winkel om De Socialisten in de breedte uit te bouwen, en haar volle potentie waar te maken van socialistische gangmaker in het debat en de actie, overigens niet in concurrentie maar in wisselwerking met bestaand links. De deur opengooien vereist een actieve politiek, een plan van contacten leggen, het gesprek aangaan, luisteren,… Maar zoals het Nederlandse gezegde luidt: it takes two to tango. De verantwoordelijkheid ligt niet alleen bij De Socialisten, maar bij al diegenen die bezorgd zijn over het ontbreken van een krachtige socialistische stem in Nederland.

Soort artikel

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop