Sinds de invoering van de "antiterrorisme" wet op 20 juli vorig jaar zijn meer dan 700 mensen gevangen genomen door de Nicaraguaanse politie en paramilitairen. Tegen bijna 500 van hen lopen op dit moment rechtszaken en tientallen van hen zijn reeds veroordeeld tot exorbitant hoge straffen. Vaak door middel van rappe processen achter gesloten deuren, terwijl president Ortega blijft ontkennen dat er in Nicaragua politieke gevangenen zijn.  [leestijd 4 minuten] "We zullen ons blijven uitspreken," zegt Irlanda Jerez (politiek gevangene sinds 18 juli 2018), in een videoboodschap die de delegatie van het Europese Parlement opnam, toen ze eind januari Nicaragua bezochten. "We doen geen enkele stap terug, nergens voor, en we gaan dan ook niet onderhandelen over het bloed van de mensen die vermoord zijn. De enige uitweg die Daniel Ortega en Rosario Murillo hebben, is de gevangenis." De vastberaden vrouw, die met haar speeches veel Nicaraguanen in Managua inspireerde, werd samen met andere politieke gevangenen iets langer dan een week na het vertrek van de EP-delegatie door gevangenisbewaarders in elkaar geslagen. Volgens internationale wetgeving is een politieke gevangene iemand die vastgezet of veroordeeld is wegens zijn/haar politieke overtuigingen of acties. Over het algemeen worden zij beschuldigd van verscheidene misdaden die neerkomen op een oppositie tegen of kritiek op de regering die verantwoordelijk is voor hun opsluiting. In Nicaragua is het de "antiterrorisme" wet waaronder zij veelal aangeklaagd worden. 'Terrorisme' wordt daarin zo breed gedefinieerd dat protesteren, oproepen tot actie en het helpen van demonstranten 'terroristische handelingen' zijn. Amaya Coppens, de studentenleidster die in León gevangen genomen werd (opnieuw door een gezamenlijke operatie van politie en paramilitairen) legde aan de delegatie uit dat ze gezien wordt als een "gevaarlijke terrorist" - terwijl ze als medicijnenstudent gewonden behandelde en als studentenleidster protestmarsen organiseerde. De politieke gevangenen worden in pro-regeringsmedia gecriminaliseerd. Zo worden ze steevast "delinquenten," "terroristen," en "coup-plegers" genoemd. Demonstranten worden bij het hoofdbureau van  politie (Plaza del Sol) aan de pers getoond in blauwe pakken, terwijl ze  beschuldigd en aangeklaagd worden voor allerlei misdaden. Omdat het rechtssysteem alles behalve onafhankelijk opereert van de regering, zoals we in de vorige nieuwsbrief al zagen met de verklaringen van ex-rechter van hooggerechtshof Rafael Solís, staat een veroordeling eigenlijk bij voorbaat al vast. De meerderheid van de politieke gevangenen zijn jong. Ze zijn grofweg te in te delen in vier groepen: 1) leiders - waaronder studentenleiders, boerenleiders en leiders van de verschillende 19 April bewegingen (denk aan mensen zoals Amaya Coppens, Medardo Mairena en Irlanda Jerez); 2) demonstranten - waaronder reguliere studenten, boeren en demonstranten die zowel onder de bovengenoemde organisaties vallen of ‘autoconvocados’ (‘zelf-opgeroepen’) zijn. Dit is de grootste groep. Ze worden in tientallen zaken gezamenlijk gedaagd, zoals de zaak tegen de vier mensenrechtenactivisten uit Boaco, die tegen deze drie studenten uit Managua, en tegen deze negen jonge autoconvocados uit Tipitapa - hun namen zijn vaak veel minder bekend dan die van de leiders waardoor het risico groot is dat hun strijd 'vergeten' wordt; 3) zondebokken - denk aan zaken zoals die tegen Brandon Lovo en Glenn Slate, die voor de moord op journalist Angel Gahona veroordeeld werden (en daarmee de eerste politieke gevangenen waren), maar ook minder bekende gevallen zoals Carlos Alberto Bonilla vallen onder deze categorie. 4) regeringscritici - en dan voornamelijk voormalig FSLN leden/sympathisanten (zowel historisch als hedendaags) die opgeblazen processen tegemoet gaan wegens hun "verraad" aan de partij (denk aan de rechtszaak tegen ex-militairen Carlos Brenes en Tomas Maldonado, tegen Ricardo Baltodano, maar ook bijvoorbeeld de rechtszaak tegen journalisten Miguel Mora en Lucía Pineda). De meeste gedetineerden worden eerst in de beruchte "Chipote" gevangenis vastgezet. Dit is een gevangenis die in de jaren '30 door Somoza gebouwd werd en bestaat uit een netwerk van isolatiecellen, die zelfs onder de grond zitten. Er circuleren veel verhalen van marteling in de Chipote gevangenis, ook nu. Gevangenen komen er vaak met verwondingen vandaan, verdwijnen of mogen wekenlang niet aan de pers getoond worden. 100%Noticias directeur Miguel Pineda en perschef Lucia Pineda worden net als nog enkele tientallen anderen daar vast gehouden. In de videobeelden die de EP-delegatie wist te maken zijn de barre omstandigheden in deze gevangenis te zien. "We zitten hier in totaal isolement," zegt Mora, die na binnenkomst van de delegatie eerst moet wennen aan het felle licht. De zon heeft hij sinds zijn arrestatie op 21 december niet meer gezien en zijn vrouw slechts één keer, "voor twintig minuten." De overige politieke gevangenen worden in penitentiaire inrichtingen "La Modelo" (mannen) en "La Esperanza" (vrouwen) vast gehouden, zelfs voordat ze veroordeeld zijn. Ze worden vaak apart van de overige gevangenen gehouden, omdat de autoriteiten weten dat de solidariteit met de politieke gevangenen ook vanuit de reguliere gevangenen groot is. Dat bewezen de verklaringen van een aantal demonstranten, die aan het begin van de protesten kort in La Modelo vastgehouden werden en vervolgens enkele kilometers van de gevangenis op blote voeten en met geschoren hoofden werden vrijgelaten. Op de vraag wat hun ervaring was, antwoordden ze "de gevangenen gaven ons eten en maakten plek voor ons om te slapen, de cipiers behandelden ons juist slecht." Misschien worden de politieke gevangenen mede hierom apart gehouden, namelijk in het maximaal beveiligde pavilioen bekend als "la 300" en in de pas gebouwde vleugel "galería 16."

Wilt u de politieke gevangenen helpen?

Dat kan! Een werkgroep van SOSNicaragua-Europa en de Internationale Solidariteitskaravaan hebben in samenwerking met familieleden van politieke gevangenen de permanente Europa-brede campagne "Nicaragua Libre Sin Presxs Politicxs" (Vrij Nicaragua zonder Politieke Gevangenen) opgezet.   Vanaf 14 februari loopt de tweede digitale inzamelingscampagne "Lazos de Amistad."  Tijdens de eerste inzamelingscampagne in december is ruim 1600 euro opgehaald. Hiermee zijn 100 politieke gevangenen van voedsel- en hygiene pakketten voorzien. Op de website is het nu mogelijk gemaakt om via PayPal maandelijkse donatieste maken (dit kunt u natuurlijk ook instellen als maandelijkse overboeking bij uw bank), waarmee maandelijks een kleine bijdrage kunt leveren. U kunt natuurlijk ook kiezen voor een eenmalige donatie. Tussen de permanente campagne Nicaragua Libre Sin Presxs Politicxs en het Comite Pro Libertad de Familiares de los Presos Politicos (Comite van Familieleden van Politiek Gevangenen) bestaat inmiddels een officiele samenwerking. Hiermee is de aankomst en gelijkwaardige verdeling van donaties onder degenen die deze het hardst nodig hebben gegarandeerd. Bovenstaande is overgenomen uit Nicanieuws # 11. Voor de hele nieuwsbrief, abonneren op deze nieuwsbrief of vorige edities teruglezen?  Klik dan hier!