In Atlanta, Georgia doodde een schutter op 16 maart acht mensen in drie kuuroorden, zes van hen waren Aziatische vrouwen. Vervolgens doodde op 22 maart in Boulder, Colorado een man met een pistool tien mensen. Op 31 maart 2021 vermoordde een schutter in Orange, Californië vier mensen, waaronder een negenjarig jongetje. Sinds de schietpartij in Atlanta zijn er in de Verenigde Staten ten minste twintig massa-schietpartijen geweest.
Sinds eind jaren zeventig, toen ze algemeen werden, hebben er in elke regio van het land massaschietpartijen plaatsgevonden, in steden, dorpen en plattelandsgebieden. Ze vinden plaats in scholen, bij concerten, in kerken, in kantoorgebouwen en winkelcentra. Ze vinden plaats op verjaardagsfeestjes en bruiloften.
De massaschutters zijn bijna allemaal mannen, maar ze kunnen wit, zwart, Latino of Arabisch zijn. Soms kennen ze hun slachtoffers, soms niet. De motieven kunnen persoonlijk of politiek zijn en veel van de schutters lijken te lijden aan geestesziekten. Hoewel schutters soms handvuurwapens gebruiken, gaat het heel vaak om aanvalswapens, automatische wapens met een groot vermogen die 30 tot 100 patronen kunnen bevatten.
Massale schietpartijen komen, net als schietpartijen in het algemeen, meestal voort uit sociale problemen: armoede, criminaliteit, geestesziekten en noodlijdende gezinnen. Maar het is de gemakkelijke beschikbaarheid van wapens die dergelijke massamoorden mogelijk maakt. In Amerika zijn er 330 miljoen mensen en 400 miljoen wapens. Je kunt een pistool of zelfs een automatisch geweer kopen voor 500 dollar. Vorig jaar kochten Amerikanen, vooral witte mensen maar ook anderen, nog eens 40 miljoen wapens, deels als gevolg van de Black Lives Matter-protesten en de oproep om de politie op te heffen.
Hoewel massale schietpartijen het tv-nieuws domineren, zijn ze slechts een deel van het probleem van vuurwapengeweld in Amerika. Vorig jaar werden bijna 20.000 Amerikanen gedood met vuurwapens bij moorden, zelfmoorden en bij ongevallen. Veel van die doden zijn het gevolg van gevechten tussen rivaliserende bendes. De stad Chicago telde vorig jaar meer dan 760 moorden, de meeste door vuurwapens en vaak bende gerelateerd.
De meeste Amerikanen, 60%, zijn nu voor strengere wapenwetgeving, een stijging van bijna 10% ten opzichte van een paar jaar geleden. Momenteel kunnen criminelen en geesteszieken geen wapens kopen, maar, afhankelijk van de wet per staat, kan bijna iedere volwassene dat wel. Als je in je eigen staat geen wapen kunt kopen, kun je vaak wel de staatsgrens oversteken en er een kopen.
Toch is de regering van de VS niet in staat gebleken iets aan dit probleem te doen. Hoe komt dat? Hervormers vragen om vergunningen voor alle wapenverkopen, algemene achtergrondcontroles, het verbieden van grote magazijnen en het beëindigen van de verkoop van aanvalswapens en de bevoegdheid van rechters om wapens af te nemen van degenen die een gevaar vormen voor zichzelf of anderen.
De Republikeinse Partij heeft bijna alle wetten voor wapenhervorming geblokkeerd, met het argument dat ze ongrondwettelijk zijn op basis van het Tweede Amendement van de Amerikaanse Grondwet, dat luidt: ‘Een goed geregelde militie, noodzakelijk voor de veiligheid van een vrije staat, het recht van het volk om wapens te houden en te dragen, zal niet worden geschonden.’ Dat wordt zo geïnterpreteerd dat iedereen een wapen mag bezitten.
In veel staten zijn er grote aantallen jagers en sportschutters die vrezen dat de overheid hun wapens zal afnemen. De National Rifle Association, die ooit gewoon les gaf in wapenveiligheid (als jongen was ik er lid van), werd een rechtse beweging die het bezit van allerlei soorten wapens steunt. De productie en verkoop van wapens is natuurlijk een miljardenbedrijf dat lobbyt om zijn industrie te promoten.
Democraten, vooral progressieven, hebben over het algemeen de wapenwetgeving gesteund. De Democratische Socialisten van Amerika hebben geen officieel standpunt, maar artikelen in hun bladen suggereren dat ook DSA wapenbeheersing steunt. Sommige Amerikaanse socialisten hebben echter wapenclubs opgericht, met als argument dat extreemrechts de wapencultuur in het land niet mag beheersen.
Ondanks de verschrikking van de voortdurende massamoorden, bende-moorden en allerlei soorten wapengeweld, zal het, met een Senaat die verdeeld is in 51 Democratische stemmen tegen 50 Republikeinse stemmen, moeilijk blijven om wapenwetten aan te nemen.
Dit artikel verscheen op New Politics, Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.
Reactie toevoegen