En wie is nu de proxy?

Iedereen kan de video zien van de ongelooflijke scène in het Witte Huis, waarin Trump en Vance Zelensky aanvallen, bedreigen, vernederen, beschuldigen van ondankbaarheid, oorlogszucht ('je gokt met de Derde Wereldoorlog'!), gebrek aan respect en... eisen dat hij 500 miljard dollar terugbetaalt aan de VS (een krankzinnig bedrag!), in de vorm van zeldzame aardmetalen.

Ik heb geen sympathie voor de Oekraïense president, die een neoliberale politicus is. Maar hier moeten we hem een zekere moed en zelfs trots nageven. Aan het begin van de oorlog had hij al de taxi geweigerd die Biden had aangeboden om hem te evacueren. Deze keer durfde hij Trump te weerstaan. Na een woordenwisseling die uitliep op een ruzie, vertrok hij zelfs en sloeg de deur dicht... En zonder de beroemde overeenkomst over de neokoloniale plundering van zeldzame aardmetalen te ondertekenen!

In deze affaire met zeldzame aardmetalen kan Zelensky zichzelf de schuld geven. Hij was het die voorstelde om de minerale rijkdom van Oekraïne aan te bieden aan de VS. Hij hoopte Trump te verleiden en een uitbreiding van de militaire hulp te krijgen. In plaats daarvan heeft hij Trump waarschijnlijk onbewust op het idee gebracht van een duivelse deal: de hulp intrekken en daarmee de Russische dreiging vergroten... en Oekraïne dwingen om zijn rijkdommen aan hem te verkopen... en die vervolgens te delen met Poetin. Voorlopig lijkt het erop dat Trump zijn doel heeft gemist. Maar hij komt terug voor meer, daar ben ik zeker van.

Ondertussen kunnen degenen die al jaren zeggen dat Oekraïne namens de VS en de NAVO een proxy-oorlog tegen Rusland voert, moeilijk verbergen dat ze niets van de zaak begrijpen en het imperialisme van Poetin in de kaart spelen. Want wie is vandaag de dag de proxy van Washington? Het antwoord is duidelijk: de proxy is Poetin! Trump rekent op hem om de Oekraïners te wurgen en hen te dwingen hun rijkdommen op te geven... met de hulp van Kim Jung-Un!

Het is zeker duidelijk dat de VS gebruik wilden maken van het Oekraïense verzet om Rusland te verzwakken. Waarom zouden ze die kans hebben laten liggen? In inter-imperialistische rivaliteit zijn alle middelen goed genoeg. Maar die rivaliteit is ook een medeplichtigheid tussen bandieten. Alles wat er is gebeurd sinds het evacuatievoorstel van Biden laat zien dat de Amerikanen niet van plan zijn om Poetin ten val te brengen. In werkelijkheid wil het Westen dat de despoot aan de macht blijft om stabiliteit te garanderen en de rijkdom van de wereld met hem (en zijn soortgenoten) te delen ten koste van het volk.

Met Trump gaan de maskers af. Ook bij links. Voor de theoretici van de zogenaamde 'proxyoorlog van de VS tegen Rusland' is het moment van de waarheid aangebroken. Internationalisme gaat niet over het kiezen van de kant van de ene schurk tegen de andere, in naam van het 'minste kwaad': het gaat altijd over het kiezen van de kant van de onderdrukten tegen de onderdrukkers, van de uitgebuitenen tegen de uitbuiters, van de aangevallenen tegen de agressors. Zoals de slogan zegt: 'Van Oekraïne tot Palestina, bezetting is een misdaad'. Volharden in kampisme is de weg kiezen die leidt naar het roodbruine moeras van de sinistere herinnering. Solidariteit met het Oekraïense volk!

Dit artikel stond op Gauche Anticapitaliste. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.

Dossier

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop