De oorlogstrauma’s van de in zichzelf gekeerde vader drukken als een zware last op het gezin. Frankie voelt zich onbegrepen door zijn vader. Omgekeerd heeft Simon het gevoel dat zijn zoon zijn trauma’s niet begrijpt. Wanneer de bindende factor van het gezin, moeder Anne (Sylvia Poorta), aan kanker overlijdt groeit de afstand tussen vader en zoon. Waar vader steun zoekt bij de locale Joodse gemeenschap zoekt zijn zoon dit elders. Frankie bezoekt punk concerten, vind vertier in vandalisme en vechtpartijen en sluit zich aan bij een groep skinheads.
In het speelfilmdebuut 'Skin' van regisseur Hanro Smitsman wordt een herkenbaar beeld geschetst van een puber die zich afzet tegen zijn ouders en steun en erkenning vindt bij rebellerende leeftijdsgenoten. Dit begint onschuldig wanneer Frankie samen met zijn buurtvriend, de zwarte skinhead Jeffrey, op diens kamer danst op ska LP’s van Laurel Aitken. Na de dood van zijn moeder scheert Frankie zijn hoofd kaal en samen met Jeffrey bezoekt hij punk concerten. Al snel echter steken drugs en vechtpartijen de kop op. Het geweld wordt erger wanneer een groep nazi-skinheads de concerten bezoeken. Concerten lopen uit op geweld, punks en skinheads raken van elkaar verwijderd. Meer door toeval dan door keuze beland Frankie in het kamp van de racistische skinheads.
Een van de meest sprekende scènes uit de film is wanneer Frankie samen met zijn vader Simon en oom Henk om de keukentafel zit. Frankie heeft zojuist gehoord dat zijn moeder is overleden. Drie mannen zitten samen eenzaam huilend in de keuken, niet in staat om hun verdriet met elkaar te delen of om steun bij elkaar te zoeken.
Anders dan thuis voelt Frankie zich bij de skins niet eenzaam. Hier heeft hij het gevoel iemand te zijn. Het deel uitmaken van een groep voedt zijn zelfvertrouwen. Dat het nazi’s zijn lijkt alleen maar mooi meegenomen. Frankie haat zijn vader en zijn eeuwige verhalen over het kamp. De skins geven Frankie zijn eerste tatoeage, een doodshoofd met een swastika. Ook krijgt hij een mes voorzien van de nazie-inscriptie “Unsere Ehre heisst Treue”. In een vechtpartij tussen de nazi-skinheads en Molukse jongeren trekt Frankie onverwacht het mes en steekt een Molukker in zijn maag. De Molukker bloedt dood en Frankie wordt als enige gearresteerd en veroordeeld.
Vader Simon raakt als ‘vader van de racist’ geïsoleerd in de Joodse gemeenschap en zoekt troost in drank. Onder druk van oom Henk bezoekt Simon zijn vader in de gevangenis. Na lang zwijgen pakken vader en zoon elkaars hand. 'Jammer dat ik mijn hengel niet bij heb”, zegt Simon, “Anders konden we gaan vissen'. Maar amper is de ruzie tussen vader en zoon bijgelegd of Frankie wordt na een uit de hand gelopen ruzie in de bajes neergestoken.
'Skin' is gebaseerd op het waar gebeurde verhaal van de moord op Kerwin Duinmeijer in 1983. De 15-jarige dader, Nico Bodemeijer, was de zoon van een Joodse vader. Nico scheerde zijn kop kaal, liet '100% blank' op zijn arm tatoeëren en sloot zich aan bij een groep racistische skinheads. De moord op de eveneens 15-jarige Kerwin was groot nieuws in Nederland en werd omschreven als de eerste racistische moord sinds de Tweede Wereldoorlog.
Anders dan in de film lukte het Bodemeijer niet om na zijn celstraf weer in de samenleving terug te keren. Misschien omdat hij wenig andere opties zag bleef hij rondhangen in nazi-kringen en raakte hij bevriend met diverse kopstukken van onder meer de Centrum Democraten en het Aktiefront Nationaal-Socialisten. Ook werd Bodemeijer meerdere malen gesignaleerd bij de beruchte extreemrechtse schietvereniging Lisse. Hier deelde Bodemeijer de schietbaan met kamerleden van CD en oud-SS’ers. In 1989 werd Bodemeijer opnieuw gearresteerd voor een steekpartij; hij had ruzie gekregen met een voorbijganger die iets gezegd had over Nico's T-shirt met de tekst 'Het is fijn om blank te zijn'.
Hoewel regisseur Hanro Smitsman zeker niet de intentie had om een politieke film te maken zet de film de kijker wel aan tot denken. De film laat op indringende wijze zien hoe een subcultuur als die van de nazi-skinheads kan groeien en wat de aantrekkingskracht hiervan is op jongeren. De vergelijking met hedendaagse 'Lonsdale-jongeren' is snel gemaakt. Ook is het een gedurfde zet om in een dergelijk bekend verhaal niet het slachtoffer, maar de dader als hoofdpersoon neer te zetten. Anders dan in een platte en simpele skinheadfilm als Romper Stomper schetst Skin een genuanceerd beeld van de slechterik, zijn persoon en de impact van zijn daden op zijn familie zijn tot hoofdlijnen van het verhaal gemaakt.
'Skin' draait sinds 13 maart in diverse filmtheaters en wordt op donderdag 8 mei om 20.30 uur uitgezonden op Nederland 3.
Reactie toevoegen