Nicaragua is geheel in de greep van het IMF en de Wereldbank die feitelijk het economische beleid van het land voorschrijven. Onder de regering Alemán - waarschijnlijk de meest corrupte regering in de geschiedenis van het land - is de armoede en de verpaupering enorm toegenomen. Het FSLN is er de afgelopen jaren niet in geslaagd om zich als een geloofwaardig alternatief voor de PLC-regering te profileren. De sandinisten richtten zich vooral op het verwerven van een stukje macht door het sluiten van een pakt met de PLC, gericht op het beschermen van de belangen van de leidingen van deze twee partijen en het buitensluiten van andere politieke groeperingen.
Gezamenlijk hebben de PLC en het FSLN de pluriforme democratie vervangen door een feitelijk tweepartijenstelsel. De Conservatieve Partij, die tot nu toe als enige andere partij had weten te overleven, behaalde slechts 1,4% bij de presidentsverkiezingen en 4,6% van de stemmen voor het parlement, en dreigt nu ook haar juridische status te verliezen.
De verkiezingen zijn, zo wordt door waarnemers benadrukt, eerlijk en zonder fraude verlopen. Maar dat wil niet zeggen dat de Nicaraguaanse kiezer ook echt in vrijheid heeft kunnen kiezen. In de eerste plaats was de keuze beperkt, en kon men dus slechts kiezen of men deze keer door de kat of door de hond gebeten wilde worden. In de tweede plaats was er ook bij deze verkiezingen weer van een zeer openlijke en vergaande buitenlandse inmenging sprake.
De VS-ambassadeur Oliver Garza verklaarde tijdens de verkiezingscampagne dat een eventuele overwinning van het FSLN weer tot een nieuwe oorlog zou kunnen leiden. Een duidelijke verwijzing naar de oorlog die in de jaren tachtig door de VS tegen het toenmalige revolutionaire sandinistische bewind werd georganiseerd. Een illegale oorlog die voor een groot gedeelte buiten het Amerikaanse congres om werd gevoerd (het Iran-contra schandaal) en waarvoor de VS door het Internationale Gerechtshof wegens terroristische activiteiten zijn veroordeeld.
En voor wie de Amerikaanse boodschap nog niet duidelijk genoeg was, was er nog de paginagrote advertentie van de gouverneur van Florida Jef Bush (broer van), die duidelijk maakte dat in zijn familie het stemmen op de sandinisten beschouwd wordt als hetzelfde als kiezen voor Bin Laden. De Nicaraguaanse kiezers hebben die boodschap begrepen.
Reactie toevoegen