Op het moment dat ik dit schrijf, staan de Amerikaanse media vol met herinneringen aan de aanval op de Twin Towers en het Pentagon op 11 september 2001, sommige met kritische reflectie, de meeste in een patriottische trant, hunkerend naar dat moment van nationale eenheid. Dit is een kortstondig intermezzo voor een land dat verteerd wordt door interne conflicten.
Deze maand zijn miljoenen Amerikanen hun werkloosheidsuitkering kwijtgeraakt en nog eens miljoenen verliezen hun bescherming tegen huisuitzetting. Het einde van de tijdelijke federale programma's vindt plaats in een langzaam verbeterende economie, maar toch zullen 7,5 miljoen Amerikanen hun aanvullende werkloosheidsuitkering van 300 dollar per maand verliezen (vroeger was dat 600 dollar per maand). De meesten van hen hebben de 26 weken werkloosheidsuitkering van de staat al opgebruikt, hoewel anderen misschien nog in aanmerking komen voor een uitkering van de staat. De Republikeinen voeren aan dat deze uitkeringen hoger zijn dan de lonen, waardoor werknemers niet naar hun baan terugkeren. De Democraten concentreren zich op de goedkeuring van programma's ter waarde van biljoenen dollars om de infrastructuur van het land opnieuw op te bouwen, de klimaatverandering aan te pakken en te voorzien in sociale programma's zoals kinderopvang. Er is dus weinig kans dat het Congres een nieuwe wet op aanvullende werkloosheidsuitkeringen zal aannemen.
Tegelijkertijd heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof deze maand de regering van president Joseph Biden ervan weerhouden haar moratorium op huisuitzettingen voort te zetten. Het Congres heeft 46,5 miljard dollar uitgetrokken om verhuurders en huurders te helpen, maar slechts ongeveer 5,1 miljard dollar is uitgekeerd, grotendeels vanwege bureaucratische obstakels zoals ingewikkelde aanvraagformulieren en trage verwerking. Veel huurders zijn niet op de hoogte van het programma en weten niet hoe ze een aanvraag moeten indienen en verhuurders verzetten zich ook tegen pogingen van huurders om van het systeem gebruik te maken. Zo'n vijf tot tien miljoen huishoudens hebben een betalingsachterstand en velen hebben tijdens de pandemie hun baan verloren en hebben duizenden dollars aan hypotheek- of huurschuld. Honderden mensen demonstreerden in Brooklyn tegen het einde van het moratorium. Een van hen, Fabien Rogers, zei: 'Hoe kunnen ze uitzettingen laten beginnen als er zo weinig geld in handen van de mensen is gekomen?'
Ondertussen gaat de covid crisis door met ongeveer 1.500 sterfgevallen per dag, wat het totaal aantal doden op meer dan 660.000 Amerikanen brengt. De recente sterfgevallen zijn van de deltavariant en komen voor onder de ongevaccineerden, maar 13 procent van de bevolking zegt zich nooit te zullen laten vaccineren. Tot nu toe is in de Verenigde Staten slechts 69 procent van degenen die daarvoor in aanmerking komen volledig gevaccineerd en in sommige staten is dat zelfs maar 40 procent. De niet-gevaccineerden zijn geconcentreerd in plattelandsgebieden en Republikeinse staten in het zuiden en het westen.
In de hoop een einde te maken aan de pandemie en zo de economie verder te doen opleven, heeft Biden vaccinatie verplicht gesteld voor ongeveer 100 miljoen werknemers in zowel de openbare als de particuliere sector. Volgens zijn plan moeten werknemers ofwel worden gevaccineerd ofwel wekelijks worden getest. Hij heeft de steun van de Democraten, waaronder progressieven, en de meeste bedrijven, waaronder bedrijven die Trump steunden. Sommige vakbonden steunen vaccinatie en mondkapjes; anderen eisen het recht om te onderhandelen over hoe de vaccinatieplicht wordt uitgevoerd. Vakbonden vertegenwoordigen 11 procent van de Amerikaanse werknemers, slechts 6 procent in de particuliere sector en 35 procent in de publieke sector, maar er is op dit moment weinig strijd; hun invloed op de vaccinatieplicht is dus beperkt. Republikeinse gouverneurs zijn tegen de vaccinatieplicht en hebben lokale overheden, schooldistricten en particuliere bedrijven ervan weerhouden die plicht in hun staten op te leggen. De scholen gaan weer open, maar er is geen gemeenschappelijk beleid inzake vaccinatie of mondkapjes, waarover de staten en de plaatselijke schooldistricten beslissen. De belangrijkste stap is nu de goedkeuring van vaccins voor 5- tot 12-jarigen. Er zijn enkele kleine, sporadische protesten geweest op werkplekken in het hele land, over het algemeen geleid door Trump-aanhangers, Q-Anon aanhangers en anti-vaxxers.
Links in de VS heeft, op enkele uitzonderingen na, verrassend genoeg geen standpunt ingenomen over de verplichtingen die vaccinatie, testen en het dragen van mondkapjes vereisen. Radicaal links ontbreekt in 's lands belangrijkste debat van dit moment.
Dit artikel stond op NewPolitics. Nederlandse vertaling reedactie Grenzeloos.
Reactie toevoegen