Twee mythes over het staakt-het-vuren in Gaza

Er zijn twee opvallende mythes over het staakt-het-vuren in Gaza dat afgelopen zondag van kracht werd: dat het te danken was aan de druk van Trump op Netanyahu en dat het een overwinning van Hamas was.

De eerste mythe schrijft het akkoord toe aan de druk van Donald Trump, die al vóór zijn aantreden de wens had uitgesproken om het voor elkaar te krijgen, en zelfs had gedreigd om 'de hel' te brengen (alsof wat de mensen in Gaza 471 dagen hadden meegemaakt geen hel was geweest) als het staakt-het-vuren niet op de gewenste datum zou ingaan. Natuurlijk oefende het team van Trump echte druk uit om een wapenstilstand te bereiken (wat de toepasselijke naam is van wat zondag begon), maar de mythe zit hem in het afschilderen van deze druk als bestaande uit het verdraaien van Netanyahu's arm, tot het punt dat Trump door verschillende bronnen werd afgeschilderd als een held die een rechtvaardige vrede voor het Palestijnse volk zou bereiken.

In feite is deze mythe complete onzin! Alsof de Amerikaanse president die de grootste dienst aan Israël bewees voordat zijn opvolger, Joe Biden, zijn daad voltooide, en die nu is teruggekeerd naar het presidentschap omringd door een ploeg christelijke en joodse zionisten, van wie sommigen bijna rechts van Netanyahu staan; alsof deze man, de leider van extreemrechts wereldwijd en een politicus die doordrenkt is van bodemloze reactionaire politiek, op magische, of misschien goddelijke wijze, is veranderd in een antizionist en een voorstander van het Palestijnse volk.

In feite was het voor iedereen duidelijk – en in de eerste plaats voor Biden, die Netanyahu er publiekelijk van beschuldigde nadat hij hem afgelopen juli in Washington had ontvangen – dat de weigering van de Israëlische premier om verder te gaan met het akkoord dat de Amerikaanse regering sinds afgelopen lente met de hulp van Caïro en Doha had opgesteld, er in de eerste plaats op was gericht om Biden, en ook Kamala Harris nadat ze Biden had vervangen als kandidaat van de Democratische Partij, een prestatie te onthouden waar ze trots op konden zijn in de presidentsrace. Het was ook duidelijk dat Netanyahu, die Trump opzocht in zijn landhuis in Florida na zijn bezoek aan Washington, Trump beloofde dat hij hem een wapenstilstand zou gunnen als hij de verkiezingen zou winnen. Na zijn ontmoeting met Trump verklaarde Netanyahu tegenover verslaggevers dat hij 'zeker stond te popelen' om tot een akkoord te komen, en voegde eraan toe: 'we werken eraan'.

Netanyahu gebruikte in feite de mythe van de druk die Trump op hem uitoefende – die diens vertegenwoordiger voor het Midden-Oosten, Steve Witkoff, een zionist bij uitstek, graag wilde onderbouwen – om zijn bondgenoten in het zionistische extreemrechts ervan te overtuigen het akkoord te accepteren. Terwijl de media zwegen, of bijna zwegen, over de werkelijke druk die via Egypte en Qatar op Hamas werd uitgeoefend, op aandringen van de vertegenwoordiger van Trump, kreeg de mythe de overhand op een manier die Netanyahu goed uitkwam. Toch beloofde hij Smotrich en Ben-Gvir dat de overeenkomst niet verder zou gaan dan de eerste fase. Smotrich accepteerde de belofte, terwijl Ben-Gvir ontslag nam uit de regering en zei dat hij Netanyahu zou blijven steunen in de Knesset en dat hij zou terugkeren in de regering zodra de oorlog in Gaza hervat zou worden.

De bevelhebbers van de Zionistische strijdkrachten lobbyden voor het akkoord, als reactie op de druk van het Israëlische publiek om de gijzelaars in de Gazastrook vrij te laten. Voormalig minister van Defensie Yoav Gallant nam zelfs ontslag uit protest tegen het getalm van Netanyahu om het akkoord te accepteren. Ze weten allemaal dat dit akkoord niets meer is dan een tijdelijke wapenstilstand die de vrijlating van de burgergijzelaars mogelijk maakt, en dat het leger daarna door zal gaan met zijn campagne.

Natuurlijk is de zichtbare inzet van gewapende mannen door Hamas, in een poging om te laten zien dat ze nog steeds de controle hebben over de bewoners van de Strook, de sterkst mogelijke stimulans voor het zionistische leger en de samenleving om door te gaan met de oorlog en de bezetting! Iedereen die gelooft dat de huidige wapenstilstand zal uitmonden in een definitieve beëindiging van de oorlog, vergezeld van een volledige terugtrekking van het zionistische leger uit de Strook, geeft zich over aan wensdenken en dromen.

De tweede mythe is enigszins verwant aan de eerste, door de huidige wapenstilstand af te schilderen als een grote overwinning van Hamas. Afgelopen zaterdag gaf de beweging een persverklaring uit waarin ze schreef: 'De Slag om de Al-Aqsa vloed heeft ons dichter bij het einde van de bezetting, bevrijding en terugkeer gebracht, als God het wil.' Dat is een nieuw voorbeeld van het irrationele magische denken dat gepaard ging met de operatie van 7 oktober 2023, die een opmaat vormde voor het lelijkste en vreselijkste hoofdstuk in de lange tragedie waaronder het Palestijnse volk heeft geleden.

Het leidde ook tot de ineenstorting van de bondgenoten van Hamas in de 'As van Verzet': Hezbollah heeft een beslissende klap gekregen in Libanon, het Assad-regime is ingestort in Syrië en het Iraanse regime is doodsbang geworden, zodat alleen de Jemenitische Houthi Ansar Allah op het veld overbleef en hun lancering van raketten uitbuitte in hun sektarische conflict met de andere Jemenieten en het Saoedische koninkrijk. De Houthi's worden het best vertegenwoordigd door hun militaire woordvoerder Yahya Saree, die na Ahmed Said [de Egyptische omroeper ten tijde van Gamal Abdel-Nasser] en Muhammad Saeed al-Sahhaf [de woordvoerder van Saddam Hoessein] een nieuw symbool van de Arabische fanfare is geworden en hen zelfs overtreft in spot.

Tegenover de formidabele genocide waaraan de mensen van Gaza zijn onderworpen (het lijdt weinig twijfel dat het totale aantal doden, inclusief degenen die stierven als gevolg van de omstandigheden die door de invasie werden gecreëerd, meer dan tweehonderdduizend bedraagt, om nog maar te zwijgen van het aantal mensen met allerlei soorten blijvend lichamelijk en psychisch letsel, dat zeker groter is); de herbezetting van de Gazastrook door het zionistische leger na bijna twintig jaar van terugtrekking, waardoor het zelfbestuur van Gaza mogelijk werd; de verwoesting ervan op een manier die de geschiedenis sinds de Tweede Wereldoorlog nergens op zo'n grote schaal heeft gezien; de vernietiging van het milieu en andere levensbehoeften; de vrijlating van honderden gevangenen in Israëlische gevangenissen die samenviel met de arrestatie of herarrestatie van duizenden gevangenen; en de escalatie van de fascistische aanval door de zionistische regering en kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en hun sluipende annexatie daarvan – tegenover deze enorme catastrofe is het onzin om te beweren dat wat er is gebeurd een overwinning is voor het volk van Palestina die hen 'dichter bij het einde van de bezetting, bevrijding en terugkeer' heeft gebracht.Dat is een uiting van een gebrek aan schaamte en fatsoen.

Het is waarschijnlijk dat Trump zal terugkeren naar de 'Deal van de Eeuw' die zijn zionistische schoonzoon tijdens zijn eerste presidentiële termijn formuleerde en die de in Ramallah gevestigde Palestijnse Autoriteit had verworpen vanwege het grote onrecht dat het zou doen aan de Palestijnse rechten. Een soortgelijke formule met betrekking tot Gaza wordt voorbereid om te worden toegevoegd aan de 'deal' met de hulp van de Verenigde Arabische Emiraten, die zich klaarmaken om troepen naar de Strook te sturen om de rol van Mohammed Dahlan als toezichthouder te ondersteunen. [Dahlan is een voormalig hoofd van een van de PLO veiligheidsdiensten en de belangrijkste organisator van de mislukte poging om Hamas in Gaza te onderdrukken in 2007, gesteund door de Amerikaanse regering van George W. Bush. Hij belandde in ballingschap in de VAE].

Wat Trump's doel in deze betreft, dat is het voltooien van de liquidatie van de Palestijnse zaak om de weg vrij te maken voor een alomvattende normalisatie tussen de zionistische staat en de resterende Arabische staten, waaronder in de eerste plaats het Saoedische koninkrijk, en om zijn persoonlijke en familiebelangen te maximaliseren in echte 'deals van de eeuw' in onroerend goed en financiën met de Arabische olielanden.

Dit artikel stond op Al-Quds al-Arabi. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.

Dossier

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop