Nee tegen de poging tot staatsgreep van Trump-Guaidó! Ter verdediging van de soevereiniteit van de Bolivariaanse natie en het Bolivariaanse volk!

[leestijd 4 minuten] In weer één van zijn machinaties in de oorlogspers in dienst van het grote Amerikaanse kapitaal, gebruikt Donald Trump de nieuwe politieke krachtsverhoudingen in Latijns-Amerika - waar de slinger naar rechts is uitgeslagen - om zijn meest enthousiaste marionetten, Duque in Colombia en Bolsonaro in Brazilië, in te zetten voor een politiek offensief en militaire chantage om de Venezolaanse regering ten val te brengen. De doelstellingen konden niet duidelijker zijn: het terugwinnen van de controle voor de grote oliemaatschappijen in de Verenigde Staten en het Westen over de grootste olie- en gasreserves van de planeet, nu nog in de soevereine handen van de Venezolaanse staat. Hierdoor wordt de chavistische ontwikkeling in het land van waaruit de roep om het socialisme van de 21ste eeuw kwam, met geweld afgesloten.

Wat er op dit moment in Venezuela en Zuid-Amerika gebeurt - met name sinds 24 januari, toen Juan Guaidó, voorzitter van de Nationale Vergadering onder het beschermheerschap van Trump, zichzelf tot president uitriep in strijd met de constitutie - is veel meer dan een eenvoudige poging tot staatsgreep, waarvan de trieste geschiedenis van de regio er tientallen heeft gekend. Het is een imperialistische interventionistische manoeuvre die een bedreiging vormt voor de soevereiniteit van Venezuela en de vrede op het continent. Een imperialistische militaire interventie in Venezuela zal een grootschalige burgeroorlog in de regio ontketenen en als de poging om de Venezolaanse regering op deze manier omver te werpen succesvol zou zijn, zou dit tot een verandering van de krachtsverhouding leiden op continentaal niveau en een nieuwe en onmiddellijke dreiging vormen tegen andere Latijns-Amerikaanse landen, die nog niet door pro-Amerikaanse of ultrarechtse marionetten worden bestuurd.

Provocatie aan de grenzen en economische blokkade

Als marionetten van Trump hebben de regeringen van Bolsonaro en Duque Colombiaanse en Braziliaanse troepen aan hun grenzen met Venezuela gestationeerd om het binnenlaten van zogenaamde ‘humanitaire hulp’ aan de bevolking van het land te forceren, met het duidelijke doel om een reactie uit te lokken die een voorwendsel voor een open conflict zou geven.

Gezien de ongeëvenaarde gevechtskracht van de Verenigde Staten zou het voor Trump en zijn haviken makkelijker en sneller zijn om direct in te grijpen, maar het probleem is dat hij in eigen land niet voldoende steun heeft voor een avontuur als in Irak of Afghanistan. De imperialistische strategie is dus de combinatie van chantage met externe militaire interventie via regionale bondgenoten en een staatsgreep van binnenuit om weer een openlijk neoliberaal regime aan de macht te brengen.

In deze strategie is de ideologische dimensie van interventionistische propaganda van fundamenteel belang. Het gaat erom de harten en geesten van de volkeren van de wereld, met name de Latijns-Amerikanen, te veroveren ten gunste van de werking ervan in Zuid-Amerika met het cynische wapen van ‘humanitaire hulp’ aan de lijdende bevolking van Venezuela.

Humanitaire hulp heeft in zijn oorspronkelijke concept niets te maken met specifieke politieke en militaire doeleinden. Degenen die vanaf de regering-Obama (die Venezuela tot een bedreiging verklaarde en de export van producten zoals medicijnen, machines en grondstoffen voor de productie, die allemaal essentieel zijn voor de Venezolaanse economie) hebben geholpen om de economische en sociale crisis in het land te verdiepen, zijn moreel niet bevoegd om de term ‘humanitaire hulp’ te gebruiken. Er is niets ‘humanitair’ aan deze cynici die zich sinds 24 januari hebben ingezet om de Venezolaanse staat de economisch-financiële duimschroeven aan te draaien, hen te beletten de resterende olie die ze op de internationale markt hadden te verkopen en hun veto uit te spreken over de toegang van de Venezolaanse regering tot de valuta's van Citgo - een dochteronderneming van het Venezolaanse staatsoliebedrijf PDVSA in de Verenigde Staten.

De huidige interventionisten en ‘humanitariërs’ zijn op zijn minst medeverantwoordelijk voor de situatie die ertoe heeft geleid dat het Venezolaanse dieet is teruggebracht tot één maaltijd per dag waardoor de gemiddelde Venezolaanse burger in de afgelopen jaren 8 kg heeft verloren en waardoor miljoenen mensen gedwongen zijn te emigreren.

Een land in een noodtoestand

Ten minste sinds de wereldwijde crisis van 2008 heeft de daling van de prijs van ruwe olie de Venezolaanse economie en de regering van Nicolás Maduro, met haar model van grote afhankelijkheid van de olie-industrie, diep gestraft. Maduro heeft geen elementaire beschermingsmaatregelen genomen tegen de schuldenlast en de afhankelijkheid van de centra van de wereldfinanciën.

Het resultaat van het economisch beleid van de afgelopen jaren, in combinatie met de blokkade van de Amerikaanse export naar Venezuela, is een daling van de economische activiteit tot een niveau dat vergelijkbaar is met dat tijdens een oorlog (ongeveer 40%), de ineenstorting van de gezondheidszorg, de vermindering van de algemene voedselvoorziening, de werkloosheid en de massale emigratie. Het is een humanitaire noodsituatie die Maduro pas nu, onder de onaanvaardbare druk van de interventie, begint te onderkennen.

In het kielzog van het verlies van de steun van de bevolking als gevolg van de verergering van de crisis, heeft Maduro de vrijheden van vakbonden, partijen, verkiezingen, meningsuiting en demonstraties ingeperkt - zelfs met gevangenisstraf en het gebruik van gewapend geweld tegen protesten. De democratische mechanismen van volksdeelname aan de sociale besluitvorming en de autonomie van Bolivariaanse buurt- en arbeidersorganisaties zijn verstikt.

Om deze redenen, samen met de strijd tegen de dreiging van interventie en tegen de staatsgreep van Guaidó-Trump, verdedigt de Vierde Internationale het recht van de arbeidersklasse, de volkssectoren en het Venezolaanse volk als geheel om hun levensstandaard en de volheid van de democratische omstandigheden te herstellen.

Tegen elke imperialistische inmenging en interventie in Venezuela

De Vierde Internationale sluit zich aan bij de strijd voor het opheffen van de blokkade en voor ‘humanitaire hulp’ conform internationale verdragen en in overeenstemming met de instellingen die de Venezolaanse staat controleren. Tegelijkertijd is het noodzakelijk dat Nicolás Maduro het bestaan van de humanitaire noodsituatie erkent, vooral op het gebied van voedsel en gezondheid (medische hulpmiddelen), om de toepassing van effectieve mechanismen van solidariteit en internationale samenwerking te concretiseren.

De Vierde Internationale roept alle democratische en progressieve krachten in Latijns-Amerika en de wereld op om de inmenging van Trump, de ‘Lima Groep’ en de militaire provocaties van de strijdkrachten van Brazilië en Colombia aan de grenzen van Venezuela absoluut af te wijzen. Wij verwerpen de staatsgreep van Guaidó en elke politieke of militaire agressie tegen de soevereiniteit van Venezuela en roepen de volkeren en de sociale en politieke organisaties van de wereld op om zich in te zetten voor de opschorting van de economische sancties die door de Verenigde Staten en andere regeringen aan dit Zuid-Amerikaanse land worden opgelegd.

Wij verwerpen elke oplossing of het overwinnen van de crisis die een bedreiging vormt voor de vrede, of die van buiten het constitutionele kader van de Bolivariaanse Republiek Venezuela komt.

Deze verklaring werd op 5 maart door het Internationale Comité van de Vierde Internationale aangenomen. Vertaling redactie Grenzeloos.